Daha 1 haftasını dahi geçirmediği bir evde kendini güvende hissedip kafesine girmemek için türlü türlü şaklabanlıklar yapan, olmadı 'kedi bakışları' atan
, en nihayetinde tepeme konup son denemelerini yapan; yatağımda omzuma tüneyip benimle birlikte uyuma planları yapan (gerçekten böyle oldu dün: ben uyuyakalmak üzereydim, bir baktım ki Blue da omzuma bir güzel yerleşmiş uyumak üzere, hiç kalkmaya niyeti yok
); kursağı top top kabarık görünene kadar çatlarcasına yem yiyip sonra da uçamayan bu eğlenceli varlıkları kim sevmez/sevemez ki? Nasıl da geç kalmışım bir tane evlat edinmek için...
Sevgili Nothing, bence eşiniz de zamanla bayılacak alacağınız kuşunuza
