Arkadaşlar sanıyorum küpeli sandığımızdan daha dayanıklı bir bitki. Evet gölge ve nemli yer seviyor ve susuzluğa hiç gelemeyip hemen kuruyor doğru.
Ben de 10 günlüğüne annemi altınoluğa ziyarete gittiğimde arkadaşıma tembihlemiştim her gün gelip terastaki bitkileri sulamasını. Sağolsun Küpelilerimin çoğu kurumuştu döndüğümde. Hem de en sevdiğim büyük katmerli mor çiçek açanım öldü ölecek vaziyette görünce çok üzülmüştüm. Şimdi bolca suluyorum canlandı dipten gelişmeye devam ediyor. Ama bir tanesi vardı ki tamamen kurumuş dal parçasından ibaret kalmıştı.
Fakat ben bir inat, bir umut sulamaya devam ettim. Yaklaşık 10 gün devam ettim iç tane kuru dalı sulamaya. Ve bugün hiç beklemediğim şekilde bir süpriz yaptı bana.
Uzaktan bakınca hali bu, tamamen kurumuş, ölü bir bitki. O yeşil gibi görünen yapraklara bakmayın, gerçekte daha soluk ve kupkuru ölü yaprak hepsi. Dallar da gevrek çıtalar gibiler.
Fakat biraz yakından bakınca o da ne, tüm gözlerden, mini mini yapraklar çıkmaya başlamış. Küpelim ben daha ölmedim burdayım diyor. Yaşama inatla bağlılığını nasıl da mücadele ederek gösteriyor. Bana düşen bu güzel bitkiye biraz kendine gelme sonrası güzel bir budama yapmak ve en kaliteli topraktan güzel yeni bir saksıya alarak kalan ömürü güzel geçirmesini sağlamak.
O mini mini yaprakları görünce nasıl duygulandım anlatamam.
Buna istinaden, başına aynı şey gelebileceklere önerim, hemen bitkim öldü diye üzülüp atmamaları, bir müddet daha süre verip, güzelce sulayıp canlanmasını ummaları.