sevgili malina,
sevgili peşmelba çok özel biri ve kimliğini saklamamak onun tasarrufu..inanki bu karar forumla ilgili değil internetle ilgili...aslinda bu anlamda ben zaten kendi forumumda vaktiyle burnuma kadar battım.ama bazı nedenlerden dolayı benim özel tercihim bu..karakedi merveildeniz'i ilgilendiren her durumda gelir
sorular çok mantıklı birazda cevaplarımın tarihsel sıra içermemesi nedeniyle kendi içinde bile çelişkililer varmış gibi.. cevap veriyorum
)))
şehrin tam göbeğinde ne fakir ne zengin bir aileye ait olarak doğdum.babam öğretim görevlisi olarak eğitim takıntılıydı.bense kesinlikle o amaçla doğmamışım..adam hayatı boyunca benim geleceğim için endişe duydu.bıraksaydı ben 7 yaşında bale ve dans için herşeyi bırakırdım ve iddialı bir balerin olabilirdim.neyse böyle olması gerekiyormuş,terler hastalanır okulda geri kalırım diye günlerce gözyaşı dökmeme rağmen baleye göndermedi.aslında gönderdi ama ilk grip oluşumda men etti ki bu bence daha da kötü.şişli nişantaşına hapsettiler ,ev okul arasında sıkıştım.apartmanda büyüyeniniz var mı bilemem ama eğer benim büyüdüğüm şekilde ne ağaç nede arkadaş sahibi olamamışsanız ilk okul turu bodrum gezimde sizde benim gibi allahım varsa eğer dünya da böyle yerler ben niye orada yaşıyorum? bende birgün oralarda yaşamak istiyorum derdiniz. 18 yaşında aklı bi karış havadayken insan pek herhengi bir yere demir atmayı düşünmez,bende düşünmedim ama kafama birgün şehirde değil deniz kıyısında-burası ağaç içeriyor ama deniz aşığıyım ben aynı zamanda-ve doğa da yaşamayı koymam için o gezi yeterliydi. daha o zaman lise sondaydım manken bile değildim.ama 1 yıl sonra hem üniversitede hemde mankendim.kendimi 17,18 yaşlarında beşparasız doğaya atamazdım.o kadar da delirmedim.nerede yaşadığımın farkındaydım. ailemde bana sıkı korku ekmişti sağolsunlar..özellikle erkekler hakkında...masallarda hain kurt,ormanlar kurtlar çokken çocukları korumak amaçlı anlatılırken bende başka korkularla büyüdüm.ama o sahil kasabasını asla unutmadım..bazı geceler ben bu değilim diye ağlarken o hayal benim ruhumu yatıştırırdı.ben sizin tuzukuru gördüğünüz kurtlar sofrasında meze olmamak, kendimi kaybetmemek,etrafta gördüklerimden aklımı yıtırmemek gördüklerimle paralize olup hissisleşmemek için o hayallerle uyur onlara kaçardım.ama özellikle olmuş şu **** bu olay yok, neden 16 yıl sürdü? çünkü 115 bin dolar toplamak o kadar sürdü.alın size en gerçeği...
milyon dolarlardan bahsetmiyorum.tek tek neredeyse hergün gecesi gündüzü c.tesi pazarı demeden..insanlar trt2 de sabah kahvaltılarında canlı yayın defilesi izlerken ben pazar sabahı bile 10 milyona defileye çıkardım.işler dışardan böyle gözükmüyor mu?? kara para sadece başka yollarla mı aklanır??2 kere şahinim 4 kerede flaşım oldu,-hepsi aynı anda değil tabii
))
jeeplere binmedim,lüks evlerde oturmadım..isteseydim, o yolu seçseydim çok da kolaydı arkadaşlar...bir gecene boş çek vermeye hazır kendini insan sananlar var ortada... ama benim hem mazim hem içim temiz .
ve bana yürü hayallerine güven başarırsın,parayı düşünme yaşarsın diyende hiç olmadı..tam tersi ...
90 yılında maliyet hesabı yaptım 100 bin dolar olunca kimse beni tutamaz dedim.işte aşırı işkolikliğin nedeni..amacım vardı..antalya daki arsayı 7500 dolara 92 de aldım cebimde de 8 bin dolar vardı.çadır kurmaya yeterdi.yani çalışmaya devam...aslında şimdiki ben olsam o zamanda giderdim ama korktum arkadaşlar..milletin turistleri tecavüz ederek öldürdüğü bir ortamda??? ben doğada yaşamak için bekledim ama yer bodrum değildi.sadece bu kararı bodrumu görerek (82 yılında)vermiştim.şansa şimdi oradayım o ayrı.bende herkes gibi öncelikle yanlız değil sevdiğim biriyle yapmak istedim.inanın tek ciddiye alanda serdar'dır.öyle hayalleri olmasa da... ama eğer gelmeseydi 35 yaşımdayken onsuz gitmeyi de kafaya koymuştum.bilmiyorum hala, bunu gözümün ta içinde gördüğü için mi geldi. evlenince 5 sene lazım bana dedi ama sonra cıvıttırmaya başlamıştı.5. sene 2001 idi.ve biz yılbaşında bodrumdaydık arkadaş grubu olarak..ben 3 yıldır çalışmıyor onu,sözünü ona hatırlatmadan bekliyor dalışla bisikletle şunla bunla kendimi oyalıyor ama artık param hazır ya, sinirlenmeye başlıyordum.kendisine sinirlendiğim gün gitmek istedim.çünkü gidemezsem eşimin canına okuyabileceğimi damarlarımda hissettim.o başka kadın ben başka erkek bulabilir ve birbirimizden nefret etmeden hayatlarımıza devam edebilirdik.leyla yoktu.çocuğu olanlara böyle bir ultimatomu kullanmalarını tavsiye etmem. devam edicem....