Tavuklarımdan biri gurk olmuştu. Horoz olmadığı için döllü yumurta bulmak gerekti. Yumurta buldum ama bahçede yatınca diğer tavuklar kendileri yumurtlasın diye anne tavuğu dövüp kaldırınca ilk parti yumurtaların hiçbiri çıkmadı. Israrla yatmaya devam edince bu sefer başka bir yerden yumurta bulup tavuğu boş olan teras kata çıkardım. Başladı bizim kız yatmaya. Hem de ne yatmak! Yemek yemeğe bile kalkmadı...
Biz de başladık beklemeye... En çok kardeşlerini bekleyen Fincan Hanım heyecanlıydı. Doğumhane kapısında bekleyenler gibiydi bizim kız...
Cumartesi günü hayat belirtileri başladı başlamasına ama sanırım yumurta kabuklarının çok sert olması nedeniyle içinden cik cik bağırsalar da bir türlü kıramadı yavrucaklar yumurtaları. Bir güne yakın durdular o şekilde. İş düştü başa. Sitede okuduklarıma da dikkat ederek, zarar vermemeye çalışarak yardım ettim yumurtadan çıkmalarına. Bir civciv ebeliğim kusur kalmıştı, onu da yaptım sonunda... Göbek bağlarını kanatmamaya dikkat ederek kabukları ayıkladım.
Sonra doğru anneciklerinin altına...
