Zamanında evdeki hayvan dostlarımız ve bebekler ile ilgili bir yazışmamız olmuştu. Nerede olduğunu bulamadım. O dönemde çocuğum yoktu ve bir gün olursa kedimi asla evden göndermem demiştim. Sözümü tuttum
Tüm baskılara ve olumsuz eleştirilere rağmen çin çin ve bebeğim aynı evde mutlu mesut yaşıyoruz. Zorlanmadım diyemem bebek bakımının yanında tüy sorunu iki kat uğraş istiyor. Çin çin dışarıya çıktığı için temizliği ve parazit riski ekstra özen istiyor. Tabi birde huysuz kızımız kıskanır mı dedik sadece bebeğin beşiğinde yatma girişimleri ve hafif bir depresyonla atlattık. Oğluşumuz şu anda altı aylık ayaklanmaya başladığında neler olacak bakalım
kim kimi tırmalar, kim kimin koynunda uyur göreceğiz.
Lütfen dostlarımızı terk etmeyelim inanın istenirse aynı evde bebekte hayvanda oluyor. Olumsuz düşünmektense olumlu düşünmeye çalışın bir kere bebeğinizin alerjik astım bağışıklığı gelişiyor, evde bir hayvan olması onun diğer canlılara karşı duyarlı bir birey olarak yetişmesini sağlıyor, sorumluluk ve merhamet duygusu gelişiyor.
Bu konuda soruları olan tereddütler yaşayan arkadaşlar varsa tecrübelerimi seve seve paylaşırım (ilerleyen zamanlarda çoook maceralar yaşayacağımızdan eminim
Fotğrafta eşim Can ve çino