|
Bu seneki terasa aldığım sarmaşık fidanlarının başına gelenler ve 3,5 yıl önce bahçeyi ilk düzenlemeye başladığımızda yeni aldığımız leylandi fidanlarıyla yaşadıklarım bana şunu öğretti ki, mantar, kök boğazı çürüklüğü gibi hastalıklar genelde genç fidanları daha şiddetli etkiliyor. Bahçeye leylandileri ilk ektiğimzde aylardan kasımdı ve fidanlar ince, uzun, sırık gibi cılız şeylerdi. Ben de şimdi terastaki güllerin gözünün içine baktığım gibi onların üzerine titriyorum, bir an önce gelişip serpilsinler istiyorum. O yılın bahar aylarında bir baktık fidanların birden yaprakları sararmaya başladı. Kiminin daha az ama bir tanesi neredeyse ölecek hatta ölmesine ramak kalmış. Biz de yolun "en" başındaki bahçıvanlar olarak neredeyse hiç bir şey bilmiyoruz. Kendi kendimize tahmin yürütüyoruz. Acaba çok mu gübre verdik, yok ağacın altındaki çimleri kaldırdık, kökleri mi zedeledik diye. Bir gün dayanamadım, fidanları aldığımız yer tanıdıktı açtım sordum, ağacın durumu bu, acaba ne olabilir diye. Fidanlık sahibi, ağacı yerinden çıkarıp köklere bakmamı ve onu yine aramamı söyledi. Fidan daha taze olduğu için köklerini henüz sağa sola dağıtamamış, haliyle yerinden çıkarmak kolay oldu. Baktık, köklerin bir kısmı siyahlaşmış, bir kısmı daha açık kahverengi. Fidanlık sahibi, bunun kök çürüklüğü olabileceğini bir çeşit mantarın bunu yapabileceğini söyledi. İlaç olarak da cupravit önerdi. Ağacın da büyük ihtimal ölmeyeceğini ama sararıp dökülen yaprak ve dallarının kendini toplamasının zaman alabileceğini söyledi.
O ilk yıl Cupraviti kullandıktan sonra diğer leylandilerde de başlayan sararma ve dökülmeler durdu. Ertesi yıl mantar ilaçlamasını bir daha yaptım, ama son 2 yıldır yapmadım. O öldü ölecek leylandinin daha doğrusu biz o vakitler ona "yaşar-ne yaşar ne yaşamaz" diyorduk, bugünkü hali ve diğerlerine nazaran aradaki gelişim farkı
|