"Önce kuralları öğren, sonra onları nasıl kırabileceğini."
Bu birçok yabancı kaynakta geçen bir söz. Birçok bonsai ustasının saygı gören ağaçlarında da bunun örneklerini görüyoruz.
Bir ikiniz dışında hiçbiriniz bilmez, ben Ving Tsun Kung Fu sisteminde eğitmenim (her ne kadar bir süredir aktif olarak yapmasam da).
Sistem toplam 6 formdan oluşur. Altı farklı seviye şeklinde düşünebilirsiniz kabaca.
İlk formda (Siu Lim Tao), yeni başlamış öğrenciye bu dövüş sistemiyle ilgili tüm prensipleri, kuralları öğretiriz. Binlerce kez tekrarla o kuralları öğrencinin kas hafızasına işleriz. Birçok öğrenci bu aşamada sistemi bırakır, çünkü çoğuna biraz sıkıcı gelir.
İkinci formda (Chum Kiu) kuralları öğrenciye işlemeye devam ederiz, bazı detayları da üstüne ekleyerek. Öğrenciye artık o kuralları hakim biçimde kullanabilme becerisi kazandırırız. Bedeni, artık hiç düşünmeden kuralları doğru kullanmaya başlar. İşler biraz daha eğlenceli hale gelmeye başlamıştır. Hem daha çok aksiyon, hem de öğrencinin artık bazı şeylere hakim olduğunu görerek özgüven kazanmasının etkileriyle. Öğrencilerin bir kısmı da bu seviyede çeşitli sebeplerle, en çok da "yeterince öğrendiğini" düşünerek gelmeyi bırakır.
Üçüncü forma (Biu Ji) gelebilen az sayıdaki öğrenci ise (gerekli görürsek bu formu daha ileriye de erteleyebiliriz), o güne kadar öğrendiği tüm kuralları uygulayamayacağı şartlar altında, tamamen o kuralların dışında dövüşebilmeyi öğrenir.
Çıplak el formlarının sonuncusudur Biu Ji. Sonrasında silahlı/aletli ileri seviye formlar başlar.
"Önce kuralları öğren, sonra onları nasıl kırabileceğini..."