Bugün yorucu ve bir o kadarda üzücü bir gün geçirdim. Sardunyaları kış aylarını geçirmeleri için evimizin yanında bulunan kömürlüğe koyardım, kış aylarında buralar çok soğuk olduğu için sulamaya pek gerek kalmadığı için arada bir ancak giderdim. Bu sabah sardunyaları dışarıdaki yerlerine almak için kömürlüğe gittiğimde korkunç bir manzarayla karşılaştım. Yaramaz bir sokak kedimiz vardı son bir aydan fazla ortadan kaybolmuş, bütün çabalarımıza rağmen bir türlü bulamamıştık ta ki bu sabaha kadar. Kömürlüğün kilitli kapısını açtığımda birde baktım ki bütün sardunyaların saksıları yerle bir edilmiş, toprakları eşilmiş, kurumuş halde buldum sonra yavru kedi sesleri duyunca farkına vardım ki bizim yaramaz sokak kedisi orada doğum yapmış, yavrularda biraz büyüdükleri için bütün saksıları mahvetmişlerdi. Yaramaz yavrular geldiniz yerleştiniz iyi tamamda 20 tane sardunya saksısından ne istediniz, tuvaletinizi yapacak başka bir yer bulamadınız mı? 20 taneden sadece 3 tane ceylan sardunya kalmış. Sakızlara mı üzülsem toplara mı yoksa ceylan sardunyalara mı anlayamadım gitti.
Oraları temizleyene kadar çok yoruldum ve üzüldüm ama güzel olan tek şeyse yavrular çok tatlı olmalarına karşı anneleri hepsini toplayıp götürmüş olması. Yaramazlar beni o kadar yordunuz sardunyalarımı mahvettiniz ve bir de kendinizi sevdirmeden çekip gittiniz.
