Dün annemi ziyarete gitmiştim. 'Dev yapraklı' sardunyalarını çekmek, uzun zamandır aklımdaydı. 1 ve 2 nolu fotoğraftaki yaprak neredeyse tatlı tabağı kadar. Bu yaprakların aslında traji-komik bir hikayeleri var. Geçen sene enzim yapmaya başladığımda 1 lt kadar anneme vermiştim. Detaylıca nasıl seyrelteceğini anlatmama rağmen (sanırım çiçeklerini yakar, az koy dememe inanmadı
) hiç! seyreltmeden sardunyalarının hepsine dökmüş. Çiçekleri yanınca bende alt tablalarını çıkarıp toprağına bol bol su dökmesini önermiştim, bir nevi yıkama gibi. Zavallıcıklar 1-2 ay yapraksız kuru dal gibi yaşama savaşı verdiler. Birazda toprağında çok fazla korozyon olmasından sanıyorum ölmediler. Toprağın üstü neredeyse bembeyazdı. Ardından enzimin asit yağmuruyla işler yoluna girdi. Ve sonuç; dev yapraklı sardunyalar. 10. yıl toplantısında annemin sardunyalarından(hepsi kırmızı renk) paylaşmıştık. Umarım gittikleri yerlerde de mutlu olurlar.
NOT: Lütfen maşallah demeyi unutmayalım 