Geçen Perşembe sabah saatlerinde koyduğum mamaların hiçbirini yemediğini fark ettim Panda'nın. Hemen sarıldım telefona. Görüştüğüm veterinerler küçük bir anne olduğu için içinde yavru ya da parça kalmış olabileceğini söylediler. Ama tek başıma yakalamıyorum ne yazık ki! Buradaki barınağımız o adı çıkmış barınaklar gibi değil şükür ki... Yardımcı olmaya çalışıyorlar sürekli. Gelip alalım anneyi hemen tedavi edip bebekler viral bir enfeksiyon kapmadan cuma akşamına teslim edelim dediler. Oysa hiç umduğumuz gibi gitmedi işler... Panda çok hastaymış meğerse. Belki ben değil de görmezden gelen başka insanlardan biri olsa anlamayacak ve anne de yavrular da melek olup gidecekti sessizce. Mastitis denen doğum sonrası bir hastalık. Memeleri kistleşmiş ve meğer yavrucukları boş memeyi çekmiş günlerce. Açmış bebecikler de. Günlerce anne şefkati yaşatmış onları sadece. Çok aç kaldıkları için daha da açık bünyeleri enfeksiyonlara...
Hemen ilan açtım facebook'ta süt anne bulmak için. İnsanların ne kadar kötü ve yalancı olabileceklerini bir kez daha gördüm böylece. Biri sokağa atılmış bir Van kedisini doğurmak üzereyken evine almış ve beş bebeği olmuş kediciğin. Kadın benim minikler barınağa gittiği için onun yavrularına hastalık bulaştırır kaygısıyla ve kendi yavrularına süt az kalacak diye kabul etmedi benim bebelerimi. Başka bir kadın aradı, hemen alın getirin bende 3 tane yeni doğum yapmış anne var diye. Cumartesi sabahı epey uzak olan barınağa gittim ve yavrucukları aldım. Ben alırım diyen kadının evini de tam olarak öğrendim. Kapısına gittim ama saatlerce zil çalıp daire kapısına kadar gitmeme, tam 122 kere aramama rağmen açmadı telefonunu... 122 kere aramışsınız diye de kendisi dedi daha sonra. Ona ulaşmaya çalışırken yavrulardan biri koynumda can verdi.
Bebek maması, süt tozu, damlalık falan alıp 3 tanesiyle eve geldim mecburen. Kadın birkaç saat sonra aradı. Ben yarım saate gelip alacağım sizden yavruları diye. Ben yine umutla bekledim, o yine gelmedi... Sonra birkaç kere daha saçma sapan telefonlarla ne yapmaya çalıştı anlayamadım.
Ben başladım 2 saatte bir bebecikleri damlalıkla besle, çişlerini yaptır uğraşmaya. Biri çok zayıftı... İlk kaybettiğim de beyazlı olandı, ikinci beyazlıyı da kaybettim ne yazık ki... Eylül'üm gelmişti, beyazlıdan hatıra kaldı onun fotoğrafları...
Biri erkek, biri dişi iki can kaldı bana... Bir de biberonumuz oldu...
