Yaprak çok eski yazdan kaldı diye erkenden aldığım bebek yanında.Yaprağa bağlı ayıramadığım mikro yavruysa çeliğe yapışık.Öteki köksüzken daha hızlı büyüyüp gelişti tek başına.
Ama anneye bağlı mikro geride kaldı.
Yaprak aylarca oyalanıp geç yavru verince ani bir çökme olur diye en iri bebeği alıp toprağa dikiyorum.Anneye bir şey olursa yavru anneye o olan şeyi yaşayabilir diye.
Burada doğru cevap mı buldum onu test ettim.
Anne yarı keyifsiz ve yavruda geç büyüyor.
Normalde annedeki yük kalktı büyük bebek gitti ve kalanın daha güçlü olması lazımdı.
Kaldıki, topraktaki diktiğimde saptakinden ufak, köksüz ve çok cılızdı.
Ama annedeki hormon ona bulaşmış olmalıki gelişti.
Bu durumda eski ve yaşlı yapraklarda büyüme hormonu hala kökte yoğun oluyor fakat kendisi hasta ve yaşlıysa yavruyu da kendine kurban ediyor büyümesini yavaşlatıyor.
Erken ayırınca bu yoğun hormonu bebek kendini kurtarmak için kullanıp güçleniyor.
Kalan bebeğin ise durumu hala annenin keyfine bağlı seyrediyor.
Acaba tezim doğrumu? Çok mu salladım yoksa?
