[loveforlife]

Onun hikayesi de benden duymaya alıştığınız hikayelerden aslında. Geçen yaz bir öğrencim davet etmişti. Ne yazık ki evlerinin bahçesi de olmasına rağmen çiçeği hiç sevmeyen biri. Mutfağa geçtiğimde bahçede bir kenara atılmış bir saksı dikkatimi çekti. (Böyle şeyler hiç dikkatimi çekmezdi oysa ki) Bitkinin neredeyse tüm yaprakları hain bir tırtılın midesine ineli epey olmuş gibi görünüyordu. Yine de daha önce görmediğim bir bitkiydi. Sorduğumda annesi öğrencim evin içinde istemediği için bahçeye attığını, istersem alabileceğimi söyleyince saksıyı kaptığım gibi eve getirdim. Taş gibi bir toprağı vardı. Toprağını değiştiririm diye balkona bıraktım. Ertesi sabah geriye kalan yapraklar da güzelce kemirilmiş, hatta karınlarını doymamış olacak ki sardunyalara atlamışlardı. Öyle böyle değil, o taş gibi toprağın içinde kaç tane tırtıl barınıyormuş meğerse! Saksının taşlaşmış toprağını atıp bitkiyi kökleri dahil iyice yıkadım arap sabunuyla. Yeni saksısında bahçedeki gölge bir yere yerleştirdim. Sonuç mu? Meğer bizimki bir dev telgraf çiçeğiymiş! Yanına da Sevgili SDurul'un gönderdiği telgrafları dikmiştim. Şu an ısıtılmayan teras katında. Çiçek bile açmaya başladığına göre, epey memnun hayatından...