Sayın Leventali Bey merhaba.
Azminize hayranım. Çok güzel bir çalışma sergiliyorsunuz.
#
91. mesajınızdaki konu mankenini görünce içimden yazmak geldi: Topraksız tarımda içimi kemiren, uykularımı kaçıran, uzun zamandır yazıp yazmamakta tereddüt ettiğim bir konu var. Buraya yazmamın sebebi ise sizin azminizle bir sinerji oluşturabilir miyiz? düşüncesi. Bir çok dostum yazdıklarıma tepki verecek ama gerçekleri yazmak zorundayız
Ben kısaca şöyle özetleyeyim: Yıllardır zihnimde zirai ilacın en az seviyede kullanıldığı ve verimin yüksek olduğu topraksız tarımla ilgili iş yapma fikri vardı ve geçtiğimiz yıl bunu hayata geçirerek topraksız tarım Ar-Ge serası kurduk ve çilek üretmeye başladık.
Küçük oğlum topladığımız çileklerden yedikten sonraki günün sabahı yüksek ateş ve boğaz enfeksiyonu olmuş şekilde uyandı. Bu bir kaç kez tekrar etti. Alerji olabilir düşüncesindeydik. Fazla üzerinde durmadık.
Bir ara uzman doktor arkadaşımla sohbetim esnasında zirai ilaç kullanmadan çilek ürettiğimizden bahsettim. Kendimce çok iyi bir iş yapıyordum. Besin olarak ne kullandığımı sordu. Ben de besin eriğinde kullandığımız gübrelerin ismini verdim.
Doktor Bey:"bu gübre bomba yapımında kullanılır, bunun vücuda şu zararı vardır, bunun bu zararı vardır. Toprakta bunlar biraz elimine edilebiliyor ama topraksız tarımda direk bitki üzerinden insan vücuduna geçiyor." deyince bir anda sesim kesildi.
Bir TV programında organik gübre konusunda uzman bir kimyagerin (Sn. Ahmet Arapoğlu) sözleri hala kulaklarımda çınlıyor "Türkiye'nin belirli bölgelerinden Amerika'daki bir üniversiteye toprak numuneleri götürdük ve analiz ettiler. Aşırı kimyasal gübre kullanıldığı için yakında Türkiye'de kanser patlar dedi Amerikalı onkolog profösör"
Değerli dostum; hoşumuza gitse de gitmese de bunlar gerçekler. Topraksız tarımda zirai ilaç kullanılmıyor diye çok ilgimi çekmişti ama kimyasal gübrelerin bu denli zararını bilmiyordum.
Topraklı tarımda kimyasal gübreleri toprağın bir nebze de olsa tolere ettiğini ama topraksız tarımda bunun daha vahim sonuçları olduğunu duyunca topraksız tarımın organik olarak yapılabilirliği üzerinde sinerji oluşturmamız gerektiğine inanıyorum.
Bir kaç üniversiteye yazdım ama henüz gelen bir sonuç yok. Aklıma doktora yapmaya başladığım ama doktoranın bana fazla bir katkısı olmayacağını anlayarak bıraktığım yıllar geldi. Yani üniversitelerin kendine hayrı yok.
Kıymetli dostum, dikkat ettiniz mi Kudret Hocanın topraksız tarımda yetiştirdiği limonun içindeki çekirdekler tekrar filizlenmiş. İşte bunlar bile topraksız tarımda kullandığımız gübrelerin sonucu.
Hatta konusunda uzman bir dost bu kimyasal gübrelerin kişinin DNA'sını bile bozduğundan bahsetti. Ne derece doğrudur bilemiyorum.
Şu üç günlük dünyada kimyasallarla beslenmek yerine doğallarla beslenmeyi seçmeliyiz. Gelecek nesilleri sağlıklı yetiştirmek üzerimize düşen bir görev. Bu nesli sağlıklı yetiştirmek için doğal topraksız tarımın yapılabilirliğini gösterebiliriz düşüncesindeyim. Siz ne dersiniz?
Selamlar... Saygılar...