Merhaba dostlar sevimli dostumun kaybı beni fazlasıyla üzmüştü. Ancak bu üzüntünün üstesinden gelmenin yine bir dost edinmek olduğu konusunda eşim beni ikna etti. Geçen haftasonu Kırklareli'ndeki bütün petshopları dolaştık. Aslında niyetimiz bir muhabbet kuşu almaktı ama Paşa'yı görünce dayanamadık. Yaklaşık bir yıldır bulunduğu petshopta bakılmaktaymış, kardeşleri hep gitmiş. Paşanın bir ayağının arka parmağı sakat ama hareketlerini kısıtlayacak bir durumu yok. Sanırım o nedenle sahiplenilmemiş. Görür görmez çok sevdik eşimle o da bizi sevdi galiba. Erkek olduğu nasıl da belli bana pek düşkün hep bacağımın üstünde uyukluyor
Bu haftasonu da daha önce istediğimiz muhabbet kuşunu almaya karar verdik. Eşim hem Paşa'nın yalnız kalmaması hem de muhabbet kuşlarının daha oyuncu ve konuşkan olması bakımından bir yavru almak istedi. Çıtır'ı da çok sevdik, özellikle rengine hayranım.
Kafeslerini ayırdım çünkü iki cinsin birlikte yaşamaları riskliymiş. Dışarıda gözetimim altındayken fazla kavga gözlemedim. Paşa biraz kıskanıyor diye düşünüyorum. Özellikle biz Çıtırla fazla ilgilendik mi bize düşkünlüğü artıyor
Bir de Çıtırın kafesine girip yemlerinin suyunun da tadına baktı.
İlerki zamanlarda onlara birer eş de almak istiyorum. Sevgiler...