Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi berçin
Sabah sefası ne azman bir bitkiymiş öyle, sihirli fasulye masalında ki gibi sanki.  )) Çok görkemli maşallah, Çıtır'ı güle güle büyüt çok sevimli kerata, bende bugün terasta banyo yapan güvercinleri çekecektim ama Zeus sağ olsun arkamdan çocuklar yukarı bırakmışlar onun gelmesiyle güvercinlerde uçup gitti...
Ben her zaman söylerim, dünyanın tek canavarının insanoğlu olduğunu. İnsan önce hangi varlık olursa olsun empati kurmayı öğrenmeli ve doğanın işleyişini iyi anlayıp kavrayabilmelidir. Eğitim çekirdek ailede başlar, okul ve yaşamla devam eder ta ki ölene kadar. Ne yazık ki insanoğlu hem doğaya, hemde kendi ırkına karşı kıyım içerisinde. Görülen o ki insanoğlu maalesef aç gözlülüğe yenilmiş durumda. Doğa, okullarda basit fen ve coğrafya dersleriyle geçiştiriliyor. Oysa uygulamalı yapılacak eğitim daha akılda kalıcı ve vicdanı uyarıcı olacaktır, diye düşünüyorum arkadaşım. Konu o kadar vahim olduğu kadar da uzun maalesef, umarım senin hassasiyetinde olan arkadaşlarımız çoğalır sel olur. Dünya için geri sayım başlayalı çok oldu çünkü...Can dosttum yok demişsin ama, can dost olmaya ben talibim arkadaşım. )) |
Canım Arkadaşım...
Sen terastan gökyüzüne bir merdiven daya şimdiden bence. Zira benim sabah sefaları tohum yapmaya başladı ve ben senin için tohum ayıracağım. Terası da çok seveceklerdir bence. Hele şu kenarları beyaz biyeli olan güzel var ya, o sabah sefası olduğunu unutup gün boyu çiçekli kalıyor neredeyse.
Çıtır büyüdü, dün beslemek için kafesten dışarı çıkardığımda uçup gitti. Öyle sevindim ki... Arkadaşlarını bulmuş. Diğer kumrularla beraber onlar için koyduğum yemleri yemeğe gelmişti bugün. Bir canı daha kurtardım şükür ki... Şimdi de bir kedicik çıkageldi ansızın. Daha önce hiç görmemiştim. Ama sevgi delisi bir can. Çok büyük değil. Sanki evden atılmış hissi uyandırıyor bende. Fincan çok ama çok kıskandı onu. Bu akşam bahçede mama verdim yeni gelen kediciğe. Bahçe kapısı açıktı. Ben civciv ve ördeklere bakarken, kaşla göz arasında eve çıkmış. Fincan bunu görünce bunalıma girdim. "O da senin kardeşin" desem de nafile... Diğeri öylesine uysal ki; benim cadı tıslıyor, diğeri sev beni diye yere yatıyor. Bahçeye çıkardım yine ama ağlayıp duruyor. Yine uyuyamam ben bu gece. O cana bir yuva bulmam lazım... Zeus'un Çüçü'ye yaptığı gibi, sanırım bizimkiler evin reisliğini kaptırmak istemiyorlar.
İnsanlığın yok olma tehlikesiyle yüz yüze olup insanlığını kaybedişinin farkında olmadığı günümüzde bizim gibilere çok önemli bir görev düşüyor sanırım. Biliyor musun, ben böyle olduğum için beni hiç sevmeyen hatta nefret eden çok fazla kişi tanıyorum. Böyle bir ortamdayken, senin gibi bir CAN DOSTUM olmasını çok isterim...