İnsanın gözünü ot, yaprak bürümesin
Bir hafta boyunca; mercan çiçeklerini, ünlü ressamların tablolarını anlamaya çalışan insanlar gibi seyrettim durdum
Eve dönmeden son gece, artık zamanıdır deyip; mercanları yanında aldım soluğu.
Bir metreyi aşmış dalları kaldırıp; gece gece girdim altına
Karanlıkta birşey gözükmüyor; el yordamıyla, "bu ot" "bu mercan" "bu da ne?"
deyip, kopardıklarımı attım çantama
Odaya çıkınca çıkardım çiçekleri çantadan, davetsiz misafirlerim de varmış.
Minik minik salyangozlar...
Mercanların tutup, tutmayacağı zamana kalmış...
Sevgili Cymbelina'ya selamlar, özledik...
