|
Sevgili Eser İlhan, ben, pek çok dahliyalarımı öyle dikiyorum. Soğanlarım bırak kaybolmayı artıkça da artıyor. Kışın da yerlerinde duruyor. Bahar gelince çukuru açıyorum, saksının içine yine gübreli güzel topraklar koyuyorum, ayrılacak soğanları ayırıp yeniden dikiyorum.
|