|
Seni epey özledim. Aslında yazmayacaktım, sadece beğene basıp çıkacaktım, ama ayıp ederdim, adımı anmışsın. Güzel şey anılmak, teşekkür ederim.
Yetiştirdiklerinin hepsi harika, hepsine söyleyecek birçok şey var aslına bakarsan ve sorulacak sorular. Ama ne yazık ki benim içimden hiçbirşey yazmak gelmiyor.
Bu yaşa geliyorsun iyi kötü, çok şükür ama bir de bakıyorsun bu koca hayatı boşa harcamışsın. Fırsatlar çıkmış, nimetler verilmiş ama hepsini boşa harcamışsın. Öyle bir noktaya gelmişsin ki, ne desen boş, ne düşünsen boş, ne yapsan boş. Öyle bir noktaya gelmişsin ki, ne yapılanları geri alabilirsin ne yarınları düzeltebilirsin.
Az önce bir iki başka sayfaya baktım, bildiğimi yazayım dedim vazgeçtim. İçimden hiçbirşey gelmiyor. Siteye de girmeyecektim hesapta ama 3-5 dk bakayım diye girdim. Bundan sonra da daha az girerim zannediyorum. Sen ve sevdiğim diğer dostlarım ve birkaç çiçek için.
Çiçekler, artık onlar da fayda etmiyor, hani diyorduk kafa dağıtmak için. Balkondakileri bıraktım kendi hallerine, ölen ölüyor, tırtıl ve zararlı dadandı, limonlarım ve tüm diğerlerinin yapraklarını yedi. İçimden gelmiyor bir şey yapmak.
Resimlerden birinde mor renkte minik fırçaya benzeyen bir çiçek gördüm,tatlı bir şey, bir yanım sor adını diyor. Neyse, sormuş oldum. Buraya bir gülücük koymak isterdim ama o bile gelmiyor içimden. Ama seni sevdiğimi biliyorsun. Ben ve ailem için dua et lütfen. Ramazanın da mübarek olsun. Öperim, sevgiler.
|