|
Yanan ateşi görmemek ne mümkün. Ben artık her gün şöyle bir uğrayıp bakıyorum ve görüyorumki sevgili Deryada bir çaba bir çaba aman ateş sönmesin diye. İşin içine güzel insanımızıda katınca bize sadece uzaktan seyretmek ancak birazda içini çekerek ısınmak kalıyor. Bende söz vermiyeyim ama hayatımda bu günlerde çok süprizler yaşıyorum. Ancak şunu söyleyebilirim Ankara merkezde oturan ve sizin festivalleri pek seven ailedeki küçük Sansar yine oralarda olacak. Ne diyelim kısmet. Kimbilir davul zurna eşliğinde sevgili leventoğlu ile yanan ateş şerefine halay bile çekeriz elimizde mendillerle.
Cemal akıllı ol akıllı takılma şu leventoğluna diyorum artık kendime söz geçiremiyorum. Ne yapayım görmesemde onu ruhen seviyorum.
Saygıyla.
|