Geçen pazar günü ağabeyimin çiftliğe gitme kararı aldık. Henüz yola çıkmadan güzel bir haber geldi. Rus finosu cinsi köpeğimiz Çiçek'in sabah erken saatllerde yavruları doğmuştu. Daha da heyecanlandık, biran önce gidip o güzelleri görmek için... Bakın, boşuna mıymış heyecanımız?
Yeğenimin doğa sevgisi malum... Çiçek onun köpeği zaten. Hemen sarmaş dolaş oldular kızıyla...
Sonra uzun uzun sevdi yavruları...
Baksanıza şunun tatlılığına! Her şeyin küçüğü daha bir sevimli oluyor, öyle değil mi?
