Teşekkür ederim Nurcan hanım. Benimde çok beğendiklerim var forumdaki arkadaşların bitkilerinden. Bazı bitkilerin zamana ihtiyacı oluyor, bazen uzun yıllar geçtikten sonra formlarını dolgunlaştırıp, göze daha hoş gelebiliyorlar.
Silvestrii, benim çocukluk yıllarımdan gelen bir hatıra niteliği taşır. Mahallemizde komşumuz rahmetli Nevin teyzenin(çok severdim kendisini) duvarında, araba lastiğinin içinde ekili durur; yaz-kış, yağmur çamur demeden birşey olmadan yaşardı. O biraz da bakımsızlıktan uzamamış, parmak formunda yayılıp, lastiğin içini komple doldurmuştu. Bu aylarda lastiğin içi kıpkırmızı olur, ve gelen geçenin dikkatini muhakkak çekerdi.
Her isteyene de köküyle çıkarıp dağıtırdı. Silvestrii her açtığında bir parça da hüzün duyarım aslında.