Yerin dibine batsın onların bakımevleri de barınakları da. O zavallıların dışarıda aç ama özgür olarak ölmelerini tercih ederdim.
İnşallah o zavallılara bunu reva görenler ölmeden önce kendileri de aynı duruma düşerler, bir damla merhamet görmeden defolup giderler bu dünyadan.
Bunları gördükçe hayattan soğuyorum, bir an mutlu olacak olsam bile bir yerlerde garibanların (insan ya da hayvan veya bir ağaç, çiçek, böcek hiç farketmiyor minicik ya da kocaman bir can) işkence altında, soğukta-sıcakta, aç ve susuz veya üşümüş eziyet çektiğini bilerek yaşamak insanı kahrediyor.
Ne biçim bir yaratık şu insanoğlu, bunu onlara yaptıran nasıl bir dürtü çok çok merak ediyorum.
|