|
Familya: Pinaceae
Latince İsim: Abies bornmulleriana
İngilizce:
Türkçe: Uludağ Göknarı
Yerel:
Özellik:
Habitat:
Boyu-Genişliği: 40 m'ye kadar boylanabilir
Büyüme Biçimi:
Yer:
Toprak:
Kullanım Alanları:
Genel Dağılımı: Genel yayılış alanı Kızılırmağın denize döküldüğü yer ile Uludağ arasında kalan Batı Karadeniz Bölgesi ile Kocaeli havzasıdır.
Türkiye Dağılımı: Genel yayılış alanı Kızılırmağın denize döküldüğü yer ile Uludağ arasında kalan Batı Karadeniz Bölgesi ile Kocaeli havzasıdır.
GENEL GÖRÜNÜM
Bu alt tür Türkiye’ye özgü bir endemik takson olup, ünlü botanikçi Bornmueller’in adını almıştır. Uludağ Göknarı, çoğunlukla 40 metreye değin boylanabilen birinci sınıf orman ağacı durumundadır. Ana türe çok yakından benzemekle birlikte, genç sürgünlerin tüysüz, tomurcukların da reçineli olması ile ondan ayrılır. Kozalak, iğne yaprak gibi öteki tüm morfolojik özelliklerce Doğu Karadeniz Göknarı’nın hemen tümüyle aynısıdır. Ayrıca, ondan küçük bir farklılık olarak iğne yapraklarının bazılarının üst yüzlerinin uç kısımlarında da beyaz stoma lekeleri görülmektedir.
Genel yayılış alanı Kızılırmağın denize döküldüğü yer ile Uludağ arasında kalan Batı Karadeniz Bölgesi ile Kocaeli havzasıdır. Bu kesimdeki dağlar, Doğu Karadeniz Dağları’nda olduğu gibi sıra dağlar karakterinde olmadığından, bu göknar taksonunun yayılışı da sürekli olmayıp kesintili bir durum gösterir. Bazen saf, çoğu kez Fagetum ve Abietum zonlarında kayın ve çamlara karışır. Çoğu kez 1100-1800 metre yükseltiler arasında yayılmakla birlikte, bazen de 2000 metreye değin, bir başka deyişle üst orman sınırına ulaşmaktadır. En güzel ormanlarını Ayancık, Ilgaz Dağları, Bolu Seben Dağları, Boyabat Göktepe ormanları, Abant ve Uludağ’da oluşturmaktadır. Doğu Karadeniz Göknarı’nın aksine, Uludağ Göknarı bulunduğu meşcerelerde çoğu kez egemen ağaç durumundadır.
|