[loveforlife]

Bundan yıllar önce annem bahçede toprak bulduğu bir yere minik bir dut fidanı dikmişti. O fidan bizi sevdi. Dalları balkona ulaştı da geçti bile. Kollarını sevgiyle birçok kuşa ve benim askılı saksılarımı kucaklamaya açıverdi. Meyveleri çok iri değil ama öyle lezzetli ki! Kuşlar da bunun farkında olmalı ki, daha yeşilken dutlar dallara doluştular... Laf aramızda, en sevdiğim meyvelerden biridir dut. Dut ve incire yatıya giderim, tabiri caizse. Şimdi yavaş yavaş beyazlamaya başlıyorlar... Artık balkon masasının üstünü mesken bellerim bir süreliğine!