Birkaç yıldır özenle büyütüp kırmızı sarmaşık gülünün çıplak alt gövdesine sardırdığım Gladys Picard'ımı kış içinde bahçe kapısını aralık bulup yokluğumuzda içeri dalan ve gülün altını büyük bir zevkle kazan sokağımızın köpeği Gelin paramparça etmişti. O kadar üzüldüm ki anlatamam...
İki hafta önce gülleri gübrelerken ben de iyice çapaladım gülün altını ve hiçbir canlılık belirtisine rastlamadım..
O olaydan sonra gülün altındaki çıplak toprağı tekrar kazılmasını önlemek için boş çiçek kasalarını ters çevirip yerleşirmek suretiyle kapatıyordum. Bu hafta bahçeye geldiğimizde bir de baktım ki Gladys Picard bana kasaların altından nazlı nazlı gülümsüyor
Hem de ne gülümseme..
Gayet gür olarak yeniden sürmüş. Çok sevindim, hemen bakım yaptım ve tırmanma düzeneğini hazırladım. Bakalım beni çiçeğiyle de sevindirecek mi??
