Sevgili YeniGine;
Maşallah sen;
'' Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner aşarım;
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.''
Diyorsun.
Allah, sana bahçe değil, dönümlerce tarla versin!
Senin diktiğin çiçeklerden çoğu bende hiç yok! Vardı, vardı da; her yıl ilkbahar da geldiğimde bölgenin endemik bitkileri onları boğup öldürdü. Nitekim geçen yıl üç tür olan Haseki küpesi'nin sadece bir türü kalmış.
Şebboy, Kadife, Hercai menekşe, aslanağzı, karanfil... Bunların hepsi yok oldu.
Haaa...Bir var o yok olmaz diyordum. O da sizler ömür. Eşim çok seviyordu. Ben habire tırpanlıyordum. Nihayet kökü kurudu. Sanıyorum!
Ne mi?
Portakal nergisi. Hani şu senin dibine gübre döktüğün.
Çok arsız bir bitki. Tam senlik. Olaki, bahçe ile uğraşmaktan, perişan olup ''pes'' dediğinde, imdadına yetişecek. Çünkü hiç bakım gerektirmiyor. Hem ilkbahardan yaza, hemde sonbahardan kışa hep açacak.
Selam ve sevgilerimle...