[loveforlife]

Orijinal Mesaj Sahibi YeniGine

Sevgili loveforlife; (Yaşam için sevgi miydi unuttum) eğer öyle değilse bile siz yeğen ile birlikte gerçekten yaşam için sevgiyi yakalamışsınız; ne mutlu size.
Ve bana göre yeğen seni geçmiş bu yaşta nasıl bir doğa sevgisidir böyle hayran kaldım. Peki o güzelleri benekli, paytak (Kaz değil ördek o), sonra İnci'nin yavrusu nerede bakıyordunuz onlara. Ve onlarla çekilmiş fotoğraflar, pozlar harika... Bayıldım gerçekten. Şöylee içimi çekerek deriin bir nefes alıverdim. İmrendim açıkçası.

Ağabeyim geçen yıl genç yaşta emekliliğe karar verince, her daim hayali olan işe kalkıştı. Bir yer bulup, her türlü hayvana bakacak; bir şeyler ekecek, doğayla başbaşa kalacaktı. Bursa'ya yaklaşık bir saat uzaklıkta bir dağ köyünde bu iş için yola koyuldu. Bu arada başka bir iş teklifi de alınca onu da değerlendirdi. Şimdi hem Bursa'daki işinde çalışıyor, hem de köye yetişmeye çalışıyor. Neredeyse her gün köye gidip gelerek, büyük emeklerle kendi çapında bir çiftlik kurdu. Kuzular, 100 tane köy civcivi, 100den fazla bıldırcın, hindi civcivleri, Tokat(beç) tavukları, kaz ve ördek yavruları, tavşanlar, güvercinler ve Kangal köpeği İnci ile yola çıkı. Biraz fazla hızlı başladı sanırım. Hiç bilmediği bir iş... Hastalananlar, ölenler Köpek bahçede bağlıyken (ki henüz 6 aylıktı) başka bir davetsiz misafir köpek gelince kısa sürede yavrular oldu. Bıldırcınlar tavşanlarla komşuydu. Onların kazdığı kuyudan bir bir firar ettiler. Dişi tavşan Ponpon'un yavrularını gelincik ya da benzeri bir hayvan öldürünce, o da kendini döve döve can verdi Tonton'u doğal yaşam parkına saldık sonrasında. Haşarı köpek yavruları büyürken birkaç badiyi parçaladı. Hindiler palazlanırken garip bir şekilde felç oldu. Bir kısmını yaşatamadık ne yazık ki! civcivlerimiz de büyürken yamyamlaştı ve birbirlerini kemiklerini bırakarak yemeye başladılar.

Ben hep siteden okuyup ağabeyimi yönlendirdim. Kâh anladı, uyguladı söylediklerimi, kâh es geçti.

Bu arada köpekler de yeni evlerine gitti. Bir çift Rus finosu geldi onların yerine. Yabani hayvanları da besledi Ağabeyim!!! Onca güvercin, havalandıkları anda onları gözetleyen şahin ve atmacalara yem oldu. Geriye iki çifti kaldı sadece. Tokat tavuklarının gürültüsünden köydekiler rahatsız olunca onlara da yol göründü.

Ağabeyimin tarla işindeki ustalığı(!?) daha da etkileyiciydi. Birbir zahmetle çimlediğim o güzelim domates fidelerini 1 karış arayla dikince hepsi birbirine girdi. Bir hafta sonu gittiğimde bir de baktım, sırık salatalıklar boylu boyunca yerde yatıyor. Köylünün teki öyle daha verimli olur demiş diye!!! Çok sürmedi hastalandı salatalıklar. Oturak fasulyelerde ise birer sırık. Onlar da sonra böcek içinde kaldı. Şeftalilerde ortaya çıkan kurbağacık için ilaçlama yaparken fasulyeleri, hatta güllerdeki bitleri de ortadan kaldırmayı hedeflese de ağabeyim, elbette ki muvaffak olamadı. Bir tanıdığı gülleri budayacağım derken birbirine soktu. Benim gittiğim zamanlardaki çabalarım yetersiz kaldı. Sadece çiçekler konusunda bir şeyler yaptım onların da hoşuna gittiğinden çok fazla karışmadılar.

Her şey kötü gitmedi elbette. Kuzular büyüdü ve yeni kuzularımız doğmaya başladı. 30 tane minik kuzumuz var şuanda. Geriye kalan 30 tavuğumuz da çok güzel yumurtluyor. Kazımız kuluçkada. Ördek tavuklarla geçinemeyince bana geldi. O da şimdi bizim evin bahçesinde tavuk yumurtalarının üzerinde kuluçkada yatıyor.

Bahçe konusunda bu yıl da pek başarılı olamayacağı görüşündeyim Ağabeyimin. Hayvanların altından çıkanları doğru dürüst yanmadan yayıyor şu günlerde tarlaya... Sonrası ne olur bilinmez...

Prensesim ise son derece memnun. Sadece hayvanların kesilmesini ya da onlara bir şey olmasını kabullenmeyerek çok üzülüyor. Büyüdüğünde önce insan doktoru(halasını iyileştirmek için), sonra da hayvan doktoru olacakmış. Bu gidişle ziraatçı da olur kesinlikle. Şimdiden bitkilerin Latince isimlerini öğretiyorum ona...