Madımak. Bizim orada da cacık derler. Toplanması zor ama yemesi çok keyiflidir
herkesin damak tadına uymayabilir ama alışanlar vazgeçemez. Hele evden uzaksa bulunamıyorsa burnuna buram buram kokusu gelir insanın. Bizim oralarda üst üste serilmiş bir kaç yufka(marketlerde poşet içinde satılan ya da dürümcülerde olan lavaş kalınlığında değil, tamamen pişmiş, kocaman ve incecik) üzerine pişmiş madımak konulur (tabak-kaşık-çatal yok) eğer yemek isterseniz (ne için yapıldıysa
) yufkanın kenarlarından koparıp avcunuzu ters çevirerek ortadaki madımak yığınından alırsınız, daha sonra parmak uçlarınızla yufkayı büküp (bu da sokum oluyor) hoppppp mideye... afiyet olsun.. Anlatırken ağzım sulandı.. Hele bir de yanında ayran olursa (ayran bardakta içiliyor
)değmeyin keyfe.. Madımağın üstüne sarımsaklı-sarımsaksız yoğurt dökülebilir. Ayrıca burada anlatılan otların tümü bu yufka ile yeniliyor bizim oralarda.. Çiğ olarak yufkanın içine konulup, tuzlanıp, dürülüyor...Yanında çay da oldu mu... enfes...
Bitkileri, pişirmeden doğalına en yakın halde tüketirsek besin maddelerinden daha fazla yararlanırız. Haksız mıyım?