|
Gürsel Bey,
Önce hem kendime, hem de size bir çay koyayım.
Bahçemdeki kedilerden ortanca olan (Henüz 4-5 aylık falan) alıştı. Evden çıkıyorum. Kahveye kadar geliyor benle. Orada yan bahçenin duvarına çıkıp bekliyor. Ben eve gidinceye kadar. Yine gazeteleri okudum, çay içtim. Çıktım eve doğru. Hemen geldi yanıma. Aldım kucağıma. Seve okşaya kucağımda getirdim bahçeye. Küçükken en önce o kaçardı. İnsan görmemişti. Zamöanla diğer kedilere yemek verdiğimi ve onların yanıma geldiğini gördü. Yine de bir ay hiç sevdirmedi kendini. Sonra alıştık birbirimize.
|