Geçen kış İstanbul kaktüs toplantısında, selenn'in getirip Güler hanımın "üçünüz paylaşın" diye verdiği Senecio articulatus çeliği, beni uzun, uzun aylar bekletti. Ne öldü, ne ondu derler ya, işte aynen öyle.
8 ay gibi ömür tüketen bir süre sonra çeliğin kenarında bir şeyler oluyor gibi geldi ve makro çekimle oluşumu yakaladım.
Ondan sonra geçen 2 ay, yaşıyor mu öldü mü diye merak ettiğim 8 aya göre kolay geçti. Gelişme başladı.
Neredeyse 1 yıl sonra bugün, Senecio articulatusum artık küçük bir bonsai görünümünde ve gerçekten çok sevimli.
Bu arada, paylaşan 3 kişiden yaşatmayı başaran sadece ben oldum
Sabrım konusunda kendimi kutluyorum
