Alıntı:
|
Orijinal Mesaj Sahibi Halil Önen
; ve ters yüz ettiğiniz projeleriniz görücüye çıkarsa, görünecek hali için biz de bir şeyler deriz artık... 
en azından şu çardağı görseydik, gerçekten fakirse bize de ilham olurdu...
Fakir zengin dilemeyiz bahçenize çay ve hatta ötesinde enzime geliriz; |
Sevgili Halil Bey,
Siz ustalardan bilgi ve görüş almak amacıyla buradayız.
Çardak konusuna gelince, Yıllar önce İstanbul, Boğaziçinde rahmetli Beybabamın evinin önünde bir çardak hatırlarım. Hatırlamak ne demek, unutamadım ki!.. On onbeş santim çaplı tomruklardan çatılmış, direklerle kirişleri birbirilerine çivi ve tel ile bağlanmış, derme çatma bir şey idi. Eski ev sahibi yapmış, 1950 yılında bize devrolmuş, ben orada kaldığım sürece her gün altında yaşadığımız bir, -çardak diyemem - adeta bir kavram idi.
İşte ben de o kavramı kendi kulübeme taşıdım. benzer ölçülerde malzeme buldum. Bu günkü imkanları ve teknolojiyi kullanmadan, derme-çatma, altmış yıl önceyi oraya taşıdım. Tek fark, onu örten yediveren gülü ile mor salkım idi; benimkiniyse üzüm!..
Verdiğiniz tiyolar için minnettarım. Takası da zamanı gelince konuşuruz.
Benim kapım, her gelene açıktır. Bunu tüm dostlarım bilir, sık sık sohbetimiz olur. Gelen kısmetiyle gelir derler; inanırım. Tecrübeyle sabittir.
Selamlar, sevgiler...