[s.serdar]

Bu anda Türk aklı girdi devreye ve cep telefonundaki küresel konumlandırma özelliğinden bir bakayım Tiflis'in neresindeyiz diye. Cep telefonu menüsünden Geocell şebekesini seçip açtık telefonun gps ve haritalar menüsünü. Konumumuz ekranda belirmeye başladı ise de donma ve beklentiler, gelen haritadan pek bir şeyler çıkaramayınca, hanım turzim bürosu bulup soralım dedi. Saat olmuş 20:00. Tiflis’de turizm bürosu var mı bilemiyorum ama varsa bile bu saatte açık bulmak imkansız. Şayet turizm bürosu bulabilecek konumda olsaydık, zaten sora sora Gurjaani veya Telavi yolunu bulabilir ve kayıp olmazdık ki !

Aklımıza Türkiye’de olduğu gibi taksi şoförlerine soralım çözümü geldi. Yolda bir taksinin yanına yanaşıp sormak için yavaşladığımda arkadaki Gürcü şoförün azarlar nitelikteki klakson kornası devreye girdi. Buna rağmen aldırış etmeyip camı açıp taksiciye yarı Türkçe yarı İngilizce Gürjaani veya Telavi yoluna nasıl çıkacağımı sormaya çalışmama rağmen, taksici hiç anlamadığım bazı şeyler söyleyip yolu işgal etmemem gerektiği yolunda el kol hareketleri çekince kaybolmuşluk korkusu iyice içimize işleyerek uzaklaştık oradan. Yolda durup oyalanabileceğimiz bir ortamda başka bir taksici ya da taksi durağı ararken, peş peşe park etmiş 2 taksi bulup önlerine park edip indim araçtan. İlk taksiciye yine yarı Türkçe yarı İngilizce Gürjaani ya da Telavi yoluna nasıl çıkacağımı sormaya çalıştım. Biraz anlar biraz anlamaz durumda karşılıklı söyleştik. Ardından indi arabadan arkadaki taksi şoförüne gitti, bende takip ettim. Arkadaki şoför çat pat Azerice biliyormuş. Sorunumuzu anlar gibi oldu. Yolu tarif etmeye çalıştı ama kelimeler yetersiz geldiğinden biz anlayamadık. Dedik sen öne düş biz seni takip edelim, ücreti neyse veririz dedik. Bu sefer öndeki şoförlerle karşılıklı konuştular ve öndeki şoförün götürmesi gerektiğini söyledi. Çaresizce kabul ettik. Bu arada ücret ne tutar değince 2 şoför kendi aralarında konuşup 30 Lari dediler. Pazarlık şansımız olmadığından kabul edip verdik 30 Lari’yi ve başladık izlemeye öndeki taksiyi. Bir süre ana caddelerde gidip yan yollardan daha ışıksız ve tenha ve mahalle arası gibi bir yerde duru verdi taksici. Bizde yanaşıp arkasında durduk. Arabadan inmeye çekindim. Camdan kolunu çıkarıp ileri git ve sağa dön işareti yaptı. Tereddütle hareket edip 50 metre ilerden sağa dönünce büyük, hareketli ve şehirlerarası nitelikte bir yola çıktığımızı gördük. Bu yolda 3-4 kilometre yol aldığımızda hiçbir trafik istikamet levhası göremedik. Hızımızı azaltıp devam ederken solda yoldan 10 metre içeride park etmiş ve ışıkları yanan bir polis arabası görünce yanına yanaştık. Arabadan inip Polise yaklaşırken, poliste arabadan inip bana ve aracımıza şöyle bir bakındı. Yine yarı Türkçe yarı İngilizce Gurjaani yolunun bu olup olmadığını sormaya çalıştık. Eliyle, kafası ile ve anlamadığımız kelimelerle yolun doğru olduğunu işaret etmesi üzerine yola devam ettik.

Gürcistan’a sınırdan ilk girdiğimizde depoyu fulletmiş idim. Sınırdan Tiflis çıkışına kadar depo yarının altına indiğinden ilk bulduğum benzinciden depoyu yine fulleyip düstük Gurjaani yoluna. Nerdeyse 27 saat olmuş idi Ankara’dan yola çıkışım. Yol ve kesintisiz araç kullanımı fazlası ile yormuş olmasına rağmen, kalan yolda oldukça tempolu bir sürüş ve hız limitlerinin epeyce üstünde bir hızla 2 saat sonra vardık Gurjaani şehir merkezine.

Aracın yol bilgisayarından baktım 1.545 kilometre yol yapmışım, molasız yolculuk süresi 23 saat 15 dakika. Ortalama hız 68 km. Toplam yakıt sarfiyatı 74.1 litre, Ortalama tüketim 4.8 litre. Toplam 29 saatlik molalı yolculuk süresi sonunda ben de bitmiştim.

DEVAM EDECEK