Arkadaşlar, yazmaya elim bir türlü varmıyor ama size haber vermek istedim. Minik Perşembe hayatını kaybetti. İki gün oldu. Çok çok çok ... üzgünüm. Kendime gelmeye çalışıyorum. O kadar alışmıştım ki çocuğum gibi olmuştu. Minik patileri, yeni görmeye başlayan iri, bulanık mavi gözleri, palacık bıyıkları, minicik burnu, kepçe kulakları, fındık suratı gözümün önünden gitmiyor. Ev bomboş geliyor, elimi ayağımı nereye koyacağımı şaşırdım, eve sığamıyorum. Ne kadar kötü durumda olduğumu anlatamam. Dün bahçedeki söğüt ağacının altına gömdük eşimle. Annesiz bu kadar oluyormuş demek ki. Allah hiçbir canlıyı annesiz bırakmasın ne kadar da sevseniz yetmiyormuş.
|