|
Benim saz ekibi alıştı kemik yemeye... Fakat üçü de yaşlı; kemik verirken onlara sanki eziyet ediyorum gibi geliyordu. Onun için kuru mama veriyorum artık. Poşetle çıktığımda aman bir sevinç bir sevinç geliyorlar yanıma. Ağızları bir karış açık heyecanla bekliyorlar. Kuru mamayı önlerine koyunca koklayıp uzaklaşıyorlar. Üzülüyorum öyle olunca da. Ama sabah baktığımda kuru mama yenmiş oluyor. Devam etsem mi bu şekilde? Alışırlar mı?
|