Ormansızlaşma

[aybala]

Hükümetler, Türkiye'nin taraf olduğu doğa koruma sözleşmelerine uymuyor.

Öyle gelip geçen yolcuları seyrederken saçı ağaran, artık hızlı koşamayan, artık iyi seçemeyen ve aile bireylerince hepten yük gibi görülen bir insan değildir orman. Niteliğini kendiliğinden kaybetmez, elden ayaktan düşmez. O sadece boylu boyunca dikilen ağaçlar değildir. Yanan orman haberlerine çıkmayan kaplumbağaları, bukalemunları, böcekleri, kuşları vardır. İnsan gibi adı vardır. Bir aile bireyi gibi fotoğrafını çeken, kokusunu ana kokusu gibi hafızasına alan, televizyonda onun yanışını izlerken ağlayan sevenleri vardır.

Eğer niyet bu biricik ülkenin bir an önce refaha kavuşmasıysa, bunu akciğerimizi, yüreğimizi satıp sakatlanmadan da yapabiliriz. Ormansızlaşmayı getirecek yasal girişimlerdeki amaç refaha erişmek. Ama biz her ülkenin izlediği `yok et-öğren-geri kazan-koru' tarihsel ilkesini benimsemek yerine, doğrudan `koru'ya atlayarak da bunu yapabiliriz.

Masamda onca cevaplanmamış resmi yazı arasında ne hissedeceğimi bilemediğim, Avrupa Birliği Genel Sekreterliği'nin 1 Ağustos 2003 tarihinde yolladığı resmi bir yazı var. Diyor ki, `Haklısınız. Bu yasal düzenlemeler doğanın korunması açısından birliğin geliştirip kullanmakta olduğu ve adaylık sürecinde yerine getirilmesi şart kriterlerin sağlanması ve bizzat Birliğimizin Doğa Koruma Mevzuatı açısından kabul edilemez'.

Avrupa Birliği'ne adaylık için başvuruda bulunan ülkelerin tam üyeliğe kabul edilmeden önce karşılaması gereken Kopenhag kriterlerini hepimiz duyduk. Bu kriterler `siyasi', `ekonomik' ve `topluluk mevzuatının benimsenmesi' olarak üç grupta toplanıyor. Topluluk mevzuatının benimsenmesi kriterinin `b' fıkrası `diğer sektörlerle birlikte topluluğun çevre politikasına ve bu alandaki her türlü düzenlemesine uyum sağlanmasını' şart koşuyor. Bu, `doğayı gelecek bahara kadar satabiliriz' demek değil.

AB Katılım Ortaklığı Belgesi'ne göre Türkiye'nin çevre konusunda kısa vadede yapması gereken iki konu var. Uluslararası çevre sözleşmeleri yanında doğa koruma, su kalitesi, entegre kirlilik önleme ve atık madde yönetimiyle ilgili yasal düzenlemelerin mevzuata aktarılıp uygulanmaya başlanması ve Çevre Etki Değerlendirmesi Direktifi'nin uygulanması.

AB'nin doğal yaşam alanlarının korunmasına ilişkin 21 Mayıs 1992 tarihli Konsey Direktifi ve yabani kuşların korunmasına ilişkin 2 Nisan 1979 tarihli Konsey Direktifi şöyle diyor: Sınıflandırılmış veya gelecekte sınıflandırılacak özel koruma alanları da dahil olmak üzere, bu amaçlar için belirlenen tüm doğal alanlar, ilgili Avrupa Ekolojik Ağı (Natura 2000) kapsamına alınır.

Avrupa Birliği'ne üye olmadığımız için bu düzenlemeler bizi yükümlü kılmaz diye düşünebilirsiniz. Fakat, Türkiye Cumhuriyeti, 1984 yılında imzaladığı Bern Sözleşmesi ile doğal yaşam ortamlarını güvence altına alma ve canlı türlerini koruma yolunda gerekli yasal ve idari önlemleri alacağını taahhüt etmiştir.

Bugün TBMM'de tartışılan yasal değişikliklerin, Bern Sözleşmesi imzalanarak korunma altına alınan canlı türlerine veya yaşam alanlarına zarar vermediğini kim ispatlayabilir?
Şimdi sıcak bir bekleyişteyiz hep beraber. Önümüzdeki seçeneklerden biri halk oylaması. Vicdanımızın sesini dinlemek zorunda kalacağımız bir sınav.


Gökmen Yalçın-Doğa Derneği

Kaynak: www.kesfetmekicinbak.com