[limon]

Deniz değil Adalet hanım, göl.

Hemen her İstanbullunun güzel bir anısı vardır, göle dair... Hatta benim çocukken arkadaşlarla gölde yüzerken poz vermiş fotoğraflarım bile var. 30-35 yıl önce tertemizdi...
O zaman kimse yalnız kalmaktan hoşlanmazdı, pikniğe aynı Adile Naşit filmlerindeki gibi mahalledeki komşularla, 3-5 araba, cümbür cemaat gidilirdi. Babalar fonda Zeki Müren söylerken çakırkeyif olurlar, biz çocuklar da ailelerimizi keyifli gördükçe daha bir mutlu olurduk. Güzel günlerdi.

Ankara'nın Feriha'sı, İstanbul'un Vildan'ı var. Balkona bahçe sığdıran, şahane kadınlar...