Çok güzel ve önemli bir konu başlığı, çok teşekkürler sevgili Gilan
Çocuklara sorumluluk vermek onlara geniş bir görüş açısı, özgüven ve özsaygı kazandırır. Değer bilmeyi öğretir ve çocukluk zevklerini zenginleştirir. Ve bunlar gibi bir sürü şey öğretir çocuklara...
Benim bahçem yok ama yine de yapabildiklerim oldu şu zamana kadar. Çok şükür yeşili bol bir lojmanda oturuyoruz. Bu konuda en iyi yapabildiğim çocuklarımın bu güzel yeşilliklerin içerisinde doya doya oynayabilmelerine izin vermek. Ne yazık ki günümüzde çevremde gördüğüm kadarıyla, güvenilir ortamlarda bile insanlar çocuklarının dışarıda fazla oynamalarına izin vermiyorlar. Çocuklar özgürce koşup oynayamıyor. Ağaçlara çıkamıyorlar. (Anne babaları kızıyor çıkmalarına, düşerler diye) İki oğlumda dizleri, kolları sıyrık içinde az gelmediler eve. Düşe kalka öğrendiler daha dikkatli olmayı. Fıstık çamı kozalağı toplayıp bir kenarda taşla kırıp arkadaşlarıyla beraber yemelerini balkondan seyretmek bana büyük mutluluk veriyordu. Pazardan aldığım meyveleri, lojmanda ağaçlardan kendi topladıkları meyveler gibi iştahla yemiyorlardı. Bir ara meyve toplayıp annelere satmayı bile becerdiler sonra gidip kazandıkları parayla dondurma alıp yediler. (Paylaşmayı da öğrendiler)
Çocuklarımla (bu arada biri 13, diğeri 16 yaşında iki oğlum var) beraber olduğum zamanlarda doğada gördüğüm bitkilerin, ağaçların isimlerini biliyorsam mutlaka onlara tanıtırım. Bu arada hala öğrenmeye devam ediyorum, öğreteceğim ve öğreneceğim şeyler daha çok. Geçen mart ayında İstanbul'daki NGBB'deki "Şifalı orman bitkileri kursuna" gittim ve öğrendiklerimin bir kısmını yeri geldikçe onlara da anlatıyorum. Çiçeklerle ilgili kitaplar aldım, zaman zaman karıştırıyorum, onların da dikkatini çekiyor.
Doğanın ağaçlarıyla, böcekleriyle, toprağıyla kısacası içindeki bütün canlılarla bir bütün ve etkileşimde olduğunu anlatmaya çalışıyorum, onlara. Doğa ile ilgili ilginç bilgiler ve hikayeler dikkatlerini çok çekiyor.
Bu yaz doğada yaşamayı daha iyi öğrenmeleri açısından, NTV'de çarşamba akşamları doğayla iç içe yaşayarak gösteren bir program sunan, Serdar Kılıç'ın Bolu'daki Campwolftrack kampına göndermek için kayıtları tamam. Doğada hayatta kalma teknikleri de öğretilecek. Döndüklerinde ben onlardan bakalım neler öğreneceğim
Sitesinde şöyle bir cümle var, bana çok anlamlı geldi:
"TOPRAKLA BAĞ KURMAK" yalnızca çocuk için değil toprak için de yararlıdır.
Bahçem olsaydı eğer, pazardan aldığım meyveler yerine bahçemden çocuklarıma toplattığım meyvelerle komposto yapardım.(Ben meyve suyu diyorum çocuklara) Bizim evde kola, gazoz içilmiyor bu arada. Evde meyve suyu(sürahi içinde dolapta sürekli bulunur) bittiğinde çocukların bittiğini hatırlatıp benden meyve suyu yapmamı istemeleri beni çok mutlu eder.
Ya da güzel sunulmuş, süslenmiş içimi insanı ferahlatan limonataya hangi çocuk hayır diyebilir, hele de kendi bahçenizden toplanmış limonlarla
Küçük oğlumun, iki sene önceki yaşgününde pastanın yanına, özellikle kola-gazoz almadım. Kendim doğal, Adana'dan gelmiş limonlarla limonata yaptım. Yanında da seçenek olsun diye anneannemin bahçesinden kara, kokulu üzümlerden toplayıp yaptığım konservelerden, komposta yapıp, suyunu süzdüm. İnanın çocuklar gazozu aramadılar. Limonatayı içen çocuklar ikinci bardaklarını da içtiler. Bu güzellikleri onlara hatırlatmak görevi sanırım biz annelere düşüyor.
Önce doğanın kendisini ve bizlere bolca sunduğu güzellikleri çocuklarımıza öğretip sevdirebilirsek, sanırım gerisi gelecektir.
Sevgilerimle...