Açıkçası kime-nasıl yanıt vereceğimi bilemiyorum... Ama kırmadan dökmeden elimden geldiğince sabırla açıklamaya çalışayım.
Öncelikle konunun bir hayvanın öldürülmesine indirgendiğini görüyorum. Yanlış.
Avlanma ve avcılığın amacı bir hayvanı öldürmek değildir. Kuzu pirzola için bir hayvanın canı alınır, avlanmamıştır, ama bunun için yetiştirilmiştir. Burada öldürülmüştür diyebilir miyiz? Mezbahalar kahrolsun denebilir mi! Kasaplar manyak mı?
Öldürme fiili, ne avlanma işi için ne de beslenme işi için doğru bir fiil olmayacaktır. Doğal sınırları aşan duygusallık ile "ölmüyor mu işte ölmüyor mu!" diye düşünenler olabilir, ancak "öldürmek" ile "avlanmak" kavramsal olarak çok farklıdır. Nihayetinde bir can alınsa da, amaç, hedef, kapsam -dini de eklemeliyiz aslında- olarak çok farklıdır.
Doğa, mekanizması itibarıyla bütün olarak varsayılsa da, asıl olan biziz. Evet. İnsandır. Sizi bilmem ben kendimi bir hayvanla bir tutamam, inancım da aklım da buna müsaade etmez. Ama başkasını bilemem... Ayrıca empati -bence- insanlarla kurulabilir...
Kur'an-ı Kerim'de Maide Suresinin 1-2-4-24-94-95. nci ayetlerinde gerekli emirler mevcuttur. Dileyen arar bulur okur.
Efendim saygı hayvana gösterilmez, hayvanın yaşam hakkına, alanına gösterilir. Olmuyor böyle.
Asıl olan insan sözünü söylememdeki amaç, örneği popülasyonu nedeniyle avlanabilmesinde sakınca görülmemesi gereken bir domuz için tuhaf savunmalar yapılması. İnsan en önemli canlıdır dünya üzerinde. Bir köylü vatandaşımıza "Domuz yaşasın burada, olmuyor böyle, kaldır tarlanı ya da teneke çalın sabahlara kadar karda kışta..." deyin de o zaman görün bakalım asıl olan domuz mu insan mı
)
(Valla sayın gçakar sorularınız bir garip. Anlayamadım. Anladığım kısmının yanıtı üstte.)
Avcılıktan ve avcıdan kastımız, yine söylemek istiyorum:
Yasal, seçilmiş, miktarı, yeri belli hayvanlar ile, avlanma zamanı hatta atacağın fişek sayısı dahi belli olan vergilendirilmiş faaliyetler ve bu faaliyetleri yapan ruh sağlığı normal insanlardır.