[hosseda]

Hocanın oğlu rakıya pek düşkünmüş. Hoca üzülürmüş ama gencin kalbi kırılacak diye de görmemezlikten gelirmiş eve geç ve içkili gelişlerini.
Oğlan askere gitmiş gelmiş, iş tutmuş ve everme vakti de gelmiş çatmış. İyi de bir kız bulunmuş... Hoca düşünmüş kendi kendine, bu oğlanın rakı içmesine mani olmanın zamanı geldi geçiyor tez vakitte konuşayım.
Münasip bir gün denk getirmiş hoca ve oğluna gel oğlum konuşalım biraz senle demiş. Buyur baba demiş oğlan babasına. Çok severmiş babasını ama içkiyi de çok sevdiğinden babasının üzüldüğünü anlar ama bırakmayı aklına dahi getirmezmiş.
Oğlum artık evleniyorsun, ayrı bir evin olacak. İşin gücün de var, şükür her yönünle hayırlı bir evlatsın ancak kendine çok zarar veren içki alışkanlığını artık bırakmak zorundasın. Aksi halde istemeden de olsa eşini üzersin demiş. Babasını çok seven ve de bu hususta tenkit geleceğini bilen oğlan kızarmış bozarmış sonrada babasına şöyle demiş :
Baba ben rakıyı bırakırım ama tek bir şartım var demiş. Nedir oğlum şartın söyle demiş hoca...Baba benle bir gece rakı içersen ben o içki sofrası sonrası ne dersen yapacağım demiş genç oğlan... Hoca şaşırmış, olurmu oğlum ben harama nasıl yaklaşırım, beni neden günaha sokacaksın demiş ama oğlan Nuh diyor Peygamber demiyormuş... Netice de hoca oğlunu rakıdan kurtarmak için tamam hazırla sofrayı bende içeceğim seninle demiş...
Oğlan en hasından bir Kırkağaç kavunu seçmiş... Ezine peynirini de yanına koymuş ve açmışlar bir 70 lik rakıyı....
Rakı bitmiş bizim baba oğul çakırkeyf olmuş. Oğlan eee baba demiş söyle bakalım ne yapayım ben bırakayımmı bu rakıyı ? Baba düşünmüş düşünmüş ve söylemiş :
" Oğul kavun zamanı rakı serbest, onun dışında içmeyeceksin rakıyı...."