Ancak taşın üzerinden aşağıya inip kıyıya paralel gitmemin mümkünü yoktu. Çünkü akarsu içeriye doğru girintili çıkıntılı ve kıyılar, sular yükselince içine aldığı ağaçlarla doluydu. Tek çare, durduğum yerden balığı çekmeliydim. Akıntı çok kuvvetliydi, misinanın yakalanan balığı çekebilmesi için çok sağlam olması gerekiyordu.
Heyecandan fazla bağırmış olmalıyım ki, Murat kardeşim panik atak, videosu açık vaziyette kayaların üzerinden, dağ keçisi gibi koşarak
yanıma yaklaştığı son birkaç salisede; ben balık ile bocalıyordum. Kalama süratle açıldığı için balık akıntıyla epey aşağıya akmıştı. Oltama ileriye doğru uzatıp kıyıdaki ağaçlara takmadan balığı çekmeye çalışıyordum.
Aniden çaat diye bir ses geldi... eyvahlar olsun! Misina kopmuştu. Balık yine ilkinde olduğu gibi kafa atarak sudan bir metre kadar havalandı ve o anda gerilmiş olan misinayı bir kafa darbesiyle kopartmıştı. Bilemiyorum... belki o an kalamayı kapatmışta olabilirim. Heyecandan ne yaptığımı doğrusu hatırlayamıyorum ki
Murat kardeşim videosu açık şekilde bana doğru koştu ama balığın görüntüsünü alamamıştı. Ve ardından bana, balığın büyük olup olmadığını sorduğunda; boşta bulunup “aha da bu kadar” deyip kolumu gösteriyordum.
En az beş kiloluk bir gökkuşağı olmalıydı bu belki de daha fazla!
Hemen Kırmızı beyaz bir meps bağladım ve balığı aldığım karşı kıyıya yakın su içindeki kayanın önüne düşürdüm. Henüz iki tur sardım ki yine bir vuruş aldım. Balığı çekiyordum. Murat yine videoyu açıp bana doğru gelmeye başladı. Bana “yavaş abi, sakin ol ağır ağır çek“ derken bu sefer balığı o da görmüştü. Bir önceki kadar büyük değildi ama 40-50 cm aralığında güzel bir gökkuşağı alasıydı.