Gece eve gelir gelmez okudum mesajı. Hala gülmekten ve nerelere gidilebiri düşünmekten kendimi alamıyorum. Benden daha çılgın, bitkilerle delicesine ilgilenen birisiyle böyle sera gezisi yapmamıştım. Düşüncesi bile harika geliyor. Kop kop
ve hala gülüyorum gözümde seralarda ikimizi canlandırabiliyorum.
Dün hoya cafeye bir müşteri geldi, site sakinlerinin misafiriymiş. Ne dese iyi dersin, Sizde çiçek hastalığımı var? Bende bu kadar belli ediyormuyum bu hastalığı dedim. Adamın bana bir bakışı vardı, birlikte gülme krizine girdik. Biz öyle gülerken eşi yanımıza geldi, beyefendi eşine aynen şöyle dedi; Hayatım bakarmısın, ben yinede akıllı sayılırım hanefendinin yanında. demesinmi, gözümden yaş geldi gülmekten. Burda dediler toplantısı çok güzel olur, demekten kendini alamadı kadıncağız.
Böyle bir bakışta bile anlaşılıyor galiba hastalık derecemiz.