İlk baharda taşların diplerinde, ormanın kenarlarında çok güzel çiçekler açardı, çiçekler ne kadar güzelse ömürleride malesef çok kısa sürerdi, Güzellilerin kısa sürmesini çok güzel olmasına bağlardım.
Çiçeklerini dökdükten sonra siyaha yakın mavimsi boncuk gibi tohumları olduğunu düşündüğüm tomurcuklardan tohumsu şeyler çıkardı. Hatta onlardan tohum niyetine topladım
bolca getirdim; bahçemeye ektim ama olmadı.
Sonra bir arkadaşımın köklerinden sökerek Bursaya götürdüğünü ve behçesine diktiğini ve yetiştirdiğini öğrendiğimde onu kıskanmadım desem yalan olur.
Netten bu çiçeğin ne olduğunu araştırırken birde ne göreyim...!
Aman Allahım !
Bunun adı şakayık.
Hani şarkılara konu olan, adına şiirler yazılan güzeller güzeli şakayık ...
Çok etkileyici bir isim, mükemmel bir güzellik.
Güzellikle ismin mükemmel eşleşmesi.
O güzellikte de mükemmel bir yazı okuyunca duramadım, bende yazmak zorunda kaldım içimden gelenleri, kusur ettikse affola şen ve esen kalın.