Benim Sütoğlum, Remzican (ölen kediciğim) ve şimdi de Yaban aynen Pisi gibi uyuyorlar
Onların uykudaki hallerine bayılıyorum zaten, izleyip izleyip gülüyorum, Sütoğlum yavruyken, yatarken saçlarımı açıp yastığın üst kısmına atardım, o da gelip kendine göre saçlarımı aralayıp bir yuva yapar ve orada uyurdu, benim halimi düşünün rahatsız olmasın diye dönemezdim bile.
Şimdi de Yabanımla çok güzel öğle uykusu çekiyoruz sarmaş dolaş
Remzican uyurken bebek ağlaması gibi sesler çıkarırdı, başına giderdim okşardım, "iyi misin oğlum?"diye sorardım gözünü açıp bana bakıp miyavlardı, ben de kucağıma alıp kendi yatağıma getirirdim mırıldaya mırıldaya tekrar dalardı
Hepsi apayrı bir alem ve apayrı kişilikler. İncir'im doymak bilmez hep açtır, hem her şeyi de yemez sosyete, bir de enteresan bir şekilde kafasını hep yukardan aşağı sarkıtarak uyur, uyumadan saatlerce önce kendine en güzel bir yeri belirlemeye çalışır, miyavlar, mırıldar, eşimi çileden çıkarır
Yaban'ım önüne ne konsa yer, sefil Bilom
Uykusu gelince de önüne ilk gelen düzlüğe kendini küt diye atıp horul horul anında uyur ve saatlerce uyanmaz