[kırçiçekleri]

Sevgibilir Dostlar Merhaba,
İletilerinizle desteğinize, güzel dileklerinize çok teşekkür ediyorum, sağolun.
Beti'nin bakışları öylesine masum, mahzun ki...
Sabahları, günaydın deyince nasıl aydınlanıryor yüzü bi görseniz.
Kendi dilince nasıl sevinçli sesler çıkarıyor.
Oysa sabah yürürken, "Günaydın "dediğim bi çok tanımadığım insan yüzüme boş boş bakıyor , sessizce geçiyor ki...
Beti, sesin renginden, vurgusundan sevgiyi duyumsuyor.İnsanın aklı, dili, yüreği yokken,
konuşamazken...
Hani kızınca insan, insana _hayvan_ der ya!
eşek der, köpek der, domuz der.
Aptal, saf bulduklarına da _Angut_der ya çok zamanlar...
Keşke hayvanlar kadar olabilse duyumsadıkları, angut kuşu kadar vefalı,sadık olabilse diye düşünürüm hep.
Beti'nin gideceğini düşünmek bile çok acıtıyor yüreğimi...
Hiç ama hiç istemediğini yapar ya insan bazan,
içine kocaman bi acı çöreklenip kalır ya...
pişmanlıklar,özlem, acı tutsak eder ya ruhunu sonra...
İşte öyle bi şey....
Beti'ye sevgiyle bakacak bi yuva bulana dek komşuların, sevgisiz insanların karşısında
duracağım ne pahasına olursa olsun.
Nasıl ayrılır insan sevdiğinden?
Doğanın içinde yaşayan insanlar, doğada varolan başka canlılara düşmanca nasıl davranıyorlar anlamak olası değil?
Sevmenin anlamını, tadını alamamış insanlar, bencilce, acımasızca davranabiliyorlar, bunu hak görüp kendine...
Bi canlının canını yakmaktan keyif alabilenler insan mıdırlar?
Bi beyni, bi yüreği var mıdır?

Sitemizin 18 yaşlarında Kara bi köpeği var. Onu sevmeyen yok gibi...
Yok yok sevmeyi bilmeyen sevgisizler var olmaz mı?
Artık zor yürüyor.Yattık yerden zor kalkıyor, aksıyor yürürken...
Onu çok seviyorum ben. O da yanıma sokulup başıyla dokunuyor,sevilmek, sevildiğini duyumsamak istercesine...
Soğuk, yağmurlu bi günde deniz kenarında yürürken bi kuçukuçu yanaştı yanımıza...
Titriyordu, okşadım başını... yürüdükçe yürüdü bizimle eve kadar.
Yemek, su verdik. Yedi , nefes almadan, boğulurcasına...
Bi paspas, bir okşayış, bir kaç sevgi sözcüğü yetti. Çıktı verandaya yattı.Evine gelmişcesine huzurla.Beti, biraz kızdı bu duruma, biraz da kıskandı bu yabancıyı.Hırladı, göründü biraz._ Ama o küçük_ dedik, çok ayıp...
kabullendi, anladı._Çok insanın anlayamadığınca çabuk_
Bi gün kaldı bizle küçük köpek. Sevdik onu hepimiz.
Ertesi gün bi araba durdu kapıda, iki bey öyle durup bakıyorlardı verandaya.
_Birini mi aradınız?
_Bu köpek bizim. Bir kaç gündür kayıptı dediler ve
alıp gittiler. Onun adına sevindim, kendi adıma üzülsem de...
Arap kızımızı, konuğumuz olan küçüğü görmenizi istedim.
resimlerini ekledim.Sevgibilir Doğasever Dostlar.
Sevgiyle yaşamaktır yaşamak...

Sevgiyle yaşayın, sağlıcakla .