Selamlar
İsmim Ayhan Dükel, 24.11.1963 tarihinde Adapazarı’nda doğdum, ilköğretimimi babamın işinden dolayı
Adana da tamamladım, orta öğretim İstanbul Anadoluhisarı, bizim kuşağın akıbeti malum bende kendimi 12 Eylül öncesi olaylar nedeniyle güvenli diye askeri okulda buldum, özgürlük ve macera ruhum okul bitimi fazla görev yapmadan ayrılmama sebep oldu (bu konudaki maceralarımı ileride anlatırım). İ.Ü. Yunan dili ve edebiyatı bölümünü güneyde bir yat projesi için yarıda bıraktım, çok güzel günler geçirdim, geriye dönüp baktığımda fazla hayıflanmasam da bitirseydim hani fenada olmazdı derim.
6 yaşların da balık yakalama sevdam düşüp boğulmama sebep oluyordu, kurtardılar, kurtulunca bende
Denizci oldum, çok sevdim, halen dünyanın en iyi işini yaptığımı düşünüyorum, yalnızca iş değil, en doğru evliliği ve dünyanın en güzel şehri İzmir de (Aliağa ya yakın da olsa) yaşadığımı düşünüyorum, bir İzmir aşığıyım. 25 yıllık denizciyim, son 14 yıldır gemi kaptanlığı yapıyorum.
1994 yılında İstanbul da yaşanmayacağına, teknemin güvertesini bile deniziyle yıkamayacağıma karar verdikten sonra işime de yakın olması açısından Aliağa ya yerleştim. 8 m. Tirhandilimiz ‘’Denizkurdu’’ile çok güzel günler geçirdik. Zaman zaman egede yaşıyorum, yıllarca yeşilden uzak kaldım hani şöyle bir zeytinlik alsam ne güzel olur diye düşünüp dururdum. 2003 yılında bu hayalimiz gerçekleşti, Güzelhisar da (Aliağa’ya 5 km) içinde 28 ad. yaşlı ayvalık zeytin ağacı olan on dönüm tarlayı almamız kısmet oldu, geri kalan kısımda da trılyelerimizi
Yetiştirmeye başladık uğraştıkça çok sevdik, bağlandık, tutku oldu. Bulduğumuz her yere bir şeyler ektik.
aynı yıl sevinçlerle, üzüntüleri de beraber yaşadık bahçeyle uğraştığımız o heyecanlı günlerde rahmetli babamın hastalığı da aynı günlere denk geldi, sevinçlerle üzüntüleri bir arada yaşadık, bahçe işlerimizde baba hayır duası aldık, bu konuda işlerimin rast gitmesini hep buna bağlarım. Aynı yıl oğlumuz Ege de dünyaya geldi.
Hızımızı alamadık, 2006 yılında 16 dönüm boş tarlaya 330 ad. Zeytin ağacı ve çeşitli meyve ağaçları diktik,
bunları hiçbir ticari beklenti içinde olmadan, keyif içinde yaptık, zaman zaman hep bir şeyleri yetiştirmeye çalıştıkça acaba bizi aştımı diye düşünsek de satma fikri hep soğuk gelmiştir.
Eşim en büyük yardımcımdır, kendiside bahçeyle uğraşmayı sever, ben gemiden yapılacakları söylerim aile dostlarımız emekli banka müdürü Hüseyin bey(lakabı müdür) ve siteden tanıdığınız Halil Onan bey de zaman zaman onlara katılarak uygularlar. İzinlerimin neredeyse tamamı bahçeyle uğraşarak geçer.
2009 yılı bizim için çok başka bir yıl oldu, Halil beyin tavsiyesiyle ağaçlar.net le tanıştık, akademi gibi site
çok şeyler örgendik, tecrübelerimizi aktardık. Sn meyvelitepe ve onun bloğunu tanımak ise başlı başına bizim
için keyif ve tecrübe oldu, sn acemi çaylak başta olmak üzere işte tam kafama göre dediğim başka arkadaşlarla
Uygulamalarımızı paylaşıyoruz. Bu yıl topladığımız evladiyelik onlarca tohumu eşim evimizde serada, ben geminin kö
prü üstünde çimlendirdik, (hani aramızda tatlı bir rekabet yok da değil) bunları çoğaltıp paylaşmayı
düşünüyoruz.
’’Uzak bahçelerin yakın işbirliği’’ çok başarılı olacağına inanıyorum ‘’kimyasaldan uzak, doğal yetiştiricilik’’ adına yakın gelecekte önemli projelere imza atacağız. Kendimi tanıyorum ok yaydan cıktı bir kere, bu bizim için bir misyon, daha önce bulunduğum yerde balıkçı barınağındaki mağdur olan 30 kadar amatör tekne sahibiyle beraber organize olup, mücadeleyle yeni bir barınak ve oluşum meydana getirmiştik, şimdi sıra zehirlere karşı savaşta
İnsanın kendinden bahsetmesi hakikaten zor ama öne çıkanlar, İdealist ve lider ruhluyum, önceleri mükemmeliyetçiydim de, mükemmeliyetçi olup ta huzurlu olanı görmediğimi anladığımda yaş 35 lere gelmişti.
İşkolik insanlardan hiç hoşlanmam, hobileri olan bunların peşinden gidenleri sevmişimdir hep, mutlu kalkar,
mutlu yatarım, çevremde kederli, agdalı insanları hiç görmek istemem, zaten prim almayınca kendileri de benden kaçarlar. Hayata karşı direnip direnç göstermeyi de sevmem, onun evrensel kurallarıyla akıp gitmeyi, denge içinde dingin yaşamayı severim. Sakin bir hayatı sevmekle beraber, yaşamın patırtı gürültüsünü, aktüalitesini de severim, fakat bunlar denge içinde olmalıdır, eşimle kurduğumuz yaşam tamda bu şekildedir, birkaç günlük hareketli, aktif günleri özlesek de tekrar kendi huzurlu, sakin limanımıza dönmekten hoşlanırız. İnsanın hayata karşı şimdiki duruş ve bakış açısının gelecekte neyle karşılaşacağının en büyük göstergesi olduğuna inanırım.
16 yaşında aristokrat kızımız deniz ve neredeyse her karşılaştığına ‘’sen hiç köpek balığı gördün mü? ‘’ diye
soran, bizimle bahçeye geldiğinde cebinde bir kurbağa yoksa bile muhakkak bir böcek olan, meraklı, hayvan dostu 7 yaşında ege ve bize katlanan sevgili eşim Selma.
Bir babanın çocuklarına verebileceği en büyük miras onların eğitimi olduğuna inanırım, her ikisinin de şuan
iyi bir eğitim aldıklarını düşünüyorum, onların sorumlulukları azaldığında? Eşimle beraber yılın yarısını kendi teknemizde aşığı olduğum Gökova ve Hisarönü’nde geçirmeyi arzuluyoruz. Onlu yaşlarda dünyayı Türk bayraklı kendi teknesiyle gezen ilk Türk Sadun Boro (selamet versin) beni hayatı ve felsefesiyle çok etkilemiştir
Projelerimiz:
—Hayatın her alanında kimyasaldan uzak bir yaşam için mücadele ve yetiştiricilik, ağaçlar net çatısı altında
arkadaşlarla tam bir işbirliği.
—Kendimizce özenle yetiştirdiğimiz zeytinlerimizin kıymetini bilen kimselere ulaşması
—Bu yıl güvenli yerlerden topladığımız onlarca evladiyelik tohumları çoğaltıp, paylaşmak
—Kendi adımıza bir blog oluşturmak
-Bulunduğumuz yerde bir yelken kulübü kurmak .
Saygılarımla
Ayhan Dukel