Bu bölüm çok hoşmuş gerçekten,benimde o kadar çok anım varki hangisini yazayım şaşırdım.
Seneler önce çalıştığım yerde esra diye bi arkadaşımız vardı,akşam mesai için onun bize peynirli makarna yapmasını istedik,önce yok falan dediysede sonunda kabul etti.
Neyse esra mutfağa gitti,fakat çıkmak bilmiyor.Alt tarafı bi makarna kaç dakika sürerki,1 saat geçmesine rağmen esra mutfaktan çıkmayınca,mutfağa girdik ocakta bir tencere makarna fakat esra yok.
Ertesi gün esra sıkılarak geldi.merakla akşam nereye gittiğini sorduk,bize makarnayı yedinizmi diye sordu,evet çok güzel olmuş deyince,derin bir oh çekti.Meğer bizim kız hayatında hiç makarna yapmamış,kızgın yağa peyniri ilave etmiş üstünede makarnayı,peynir eriyip kayboluncada korkup kaçmış
o günden sonra bu olay hoş bir anı olarak kaldı.bende bu bölüm sayesinde hatırlamış oldum,daha da ötesi sanki o anı tekrar yaşadım.