Yukarıdaki fotoğraf Jack Bradley tarafından, doğuştan sağır (dilsiz) Harold Whittles'ın ilk kez işitme cihazı kullandığı an çekilmiş. Harold'ın
ses ile tanışma anı.
Dünyaya ilk tepkimiz 'ses vermek'tir. Bizi doğuran insana ve
çevreye ilk önce sesimizi (ağlayarak da olsa) duyururuz.
Sonrasında ise kuş diliyle devam eder,
en güzel sesli melekten ninniler dinler, bıcır bıcır konuşmayı öğrenir ve varlığımızı duyurmanın yolu olarak sesimizi, sesleri kullanır dururuz.
Büyüdükçe kullandığımız ve dinlediğmiz seslerde, melodi, ritim ve uyum arayışı katılır oyuna. Ve çok sesli müziğe kadar ulaşabilirsek eğer (her zaman, herkes için mümkün olmaz bu, zordur, ama güzeldir de!) iletişimin ve gelişimin ileri basamaklarındayız demektir.
Ben, "Divane aşık gibi"nin çok sesli müziği ile başlayan "Doğa için çal!" projesini, başkalarının projesi olarak görmüyor, bu çok güzel çalışmayı alkışlamak ile yetinmek istemiyorum.
Böylesine güzel seslerle başlayan bu proje, hepimizin projesi olmalı.
Müziğe gönül vermiş bu güzel aşıkların aşkını 'tek taraflı aşk' olarak görmemeli, "Maçka" yollarına düşmeliyiz, tıpış tıpış.
Süreç başladı, kimseden başkaca 'kırmızı dipli mum ile çağırılmayı beklemeden, 'Doğa için çal!'malıyız. Doğduğumuz, yaşadığımız çevremizin farkında olarak çal'abiliriz pekala, illa müzisyen olmamıza, olamadığımıza hayıflanmamıza gerek yok.
Gerek tek başımıza terennüm edercesine, gerek de Fırat Çavaş ve diğer arkadaşlarımızın yaptığı gibi
sinerji ile, el ele, gönül gönüle vererek doğaya, çevreye, besinlerimize özen gösterip, doğru tarafta saf tutarak, biz de çalıp söyleyebiliriz.
"Doğa için çal!"ın bir agaçlar.net projesi olduğunu unutmayıp, site ve forumumuzu daha bir can kulağı ile dinleyip 'ne yapabilirim, ne yapabiliriz?' sorusuna yanıt arayarak ve bunu sürekli daha iyiye gidecek şekilde yaparak projeyi bitirmeyebiliriz.
Bireysel olarak
çevremizdeki diğer canlılara daha bir duyarlı olup, sahip olduğumuz imkanlar çerçevesinde ve
sesimizi duyup, dinleyebilecek insanlar ile birlikte, somut bir şeyler yapalım. Bu 'bir şeyler' öyle, çok büyük paralar, çabalar, emekler harcanarak mümkün olacak şeyler olmayabilir.
Önemli olan
süreklilik ve
birlikte yapabiliyor olmak.
Belediyenin vaktiyle diktiği, kuytu bir yerdeki, kuraktan etkilenen bir veya bir grup fidana birkaç kez birkaç bidon su dökebilir, yakınımızdaki hemen her yıl, yazın kuruyan otların yanması nedeniyle zarar gören ağaçlar konusunda elimizden gelenleri yapabilir. Boş alanların yeşillendirilmesi, balkonumuzda yetiştirdimiz bitkilerin tohumlarının uygun yerlere serpilmesi dahi olabilir.
Arıya alerjiniz var diyelim, forumda ilgili bölüme yazarak, hep korktuğunuz arılar ile ilgili bir proje başlatıp, kendi adınıza veya proje adı ve hesabına birkaç kovan arı temin edip, ilgilenecek kişi/ler ile de forumda tanışıp, iletişim kurup, aslında hiç yapamayacağınızı düşündüğünüz bu konuda bile yüzbinlerce arıyı kullanarak hem tozlaşma hem de diğer tüm yönlerden doğaya borcunuzun bir kısmını ödeyebilirsiniz.
Arıcı arkadaşlarımızın, giderleri karşılanarak angarya olmaktan çıkarılmış, bir/birkaç kovan arıyı kendi arılarına komşu etmekten rahatsız olacaklarını hiç sanmıyorum.
Ya da çevrenizdeki tek bir çocuğun dahi (kendi çocuğunuz olması da şart değil yani) ilk fidanını dikmesinde, ilk tohumunu ekmesinde, sulayıp, aşı yapmayı öğrenmesinde, katkınız olabilir. Mutlaka büyük hatıra ormanı projesi yapılmasını beklemeye gerek olmadığını düşünüyorum. Olursa da çok iyi olur o başka tabii, ama assolist gibi oturup beklemektense, Fırat' ın ekibi gibi az az da olsa, çalıp söylemek de güzel.
Yeni bir şeyler yapabilecek, zaman, para, fikir vs. bulamıyor olsak bile en azından israftan kaçınarak, tüketimlerimizi disipline ederek de doğa için çalabiliriz, gereksiz yanan ampulü söndürerek de.
Sonra da artık hemen hepimizde var olan fotoğraf makinaları ile küçük de olsa yaptıklarımızı çeker, projemizin müziği ile seslendirir ve sinerji yaratacak şekilde paylaşabiliriz. Unutmayın bu
projede birlikte çalıp söylemek çok önemli.
Ne dersiniz, bu projeyi bitirmesek, hep güncellesek, taze tutsak, olmaz mı?
gece
hepimiz güzel şeyler çalıp, söyleyebiliriz diyen forum kişisi!