Sevgili, Zenfree, Sonja Varol, Bahtiyar02, Akcan67, İdris bey, Berduray, Çukurovalı, Halil bey, ben ve eşim hepinize çok teşekkür ederiz. Bu kadar övgü dolu sözlerin bizi biraz utandırdığını itiraf etmeliyim.
Sabah gazetesi yazarı da bir şekilde yazılarımıza ulaşmış olmalı ki, sözünü etmeye değer bulmuş. Haberimiz yoktu. Sn.Berduray'a teşekkürler. Hoş bir duygu.
Halil bey yazmış, ki çok doğru. Hayal etmek işin yarısı. Diğer yarısı da hayalleri ertelemeyip ilk adımı atmakta. Gerisi kendiliğinden olur.
Yaptığımız her şeyi yazarak bizim gibi düşünenlere cesaret verebileceğimizi (
gelen tepkilerden aynı zamanda cesaret de almak üzere) işin en başında düşünmüştük. Yaşamımızın en önemli projelerinden biri olarak gördüğümüz Meyvelitepe'de Türkçe kaynak yetersizliğine de minicik de olsa bir çare olalım, bilginin paylaşılmasının yolunu da açalım istedik.
Arazideki taraçalandırma maksadıyla yaptığımız iki taş duvardan birinin üzerinde bir tarih yazılı. 22 Mart 2007. Bu tarihte ne evimiz vardı, ne meyve fidanlarımız. Sadece kadim zeytin ağaçları, bir hurma ağacı, 8-10 kadar ceviz, bir de kestane ağaçları. Gizemli üvez ağacını da unutmamak gerekir.
Ailemizdeki büyüklerin hemen hepsi öyle bir yatırıma girişmemize karşı çıktılar. Bize deli gözüyle baktılar. Çok yakın arkadaşlarımıza bile söz etmedik. Bir çoğu hala bilmez. Dolayısıyla kimseyle tartışmadık. Fikir bile almadık. Orada kendimizce başka bir dünya yaratmaya çalıştık. Hatta, meyvelitepe diye bir şeyin varlığını bilip, takip ettiği halde bizimle ilişkilendiremeyen tanıdıklarımız bile var
O zamandan bu zamana, iki buçuk yıl geçmiş. Şimdi dönüp bakınca ne çok şey olmuş diye düşünüyorum. Üstelik hala tüm zamanımı meyvelitepe'ye ayıramıyorum. Benim için bile çok şaşırtıcı olan pek çok şey ortaya çıktı. Bunların bazıları hem bizim gibi amatörlerin hem de tarım ile ticari olarak uğraşanların da işine yarıyabilecek şeyler.
Öte yandan çok sık hiç tanımadığımız insanlardan mesajlar alıyoruz. Kimi, zaman ayırıp uzak yerlerden ziyaretimize geliyor, oturup sohbet ediyoruz. Şu ana kadar pek çok insan, arazi alıp kaçış planı yapmamıza sebep oldunuz, sayenizde şuradan şöyle bahçe aldım, tüm bakış açım tamamen şöyle değişti vs. diye yazıyorlar. Ne diyeceğimizi bilemiyoruz. Çok duygusal bir durum.
Ne benim ne de eşimin öğrenimi ziraat ile ilgili değil, bambaşka konular. Buna rağmen sadece bu yıl keşfettiğimiz, deneyip sonuç aldığımız şeyler bile heyecan verici. Aynı zamanda da üzücü, bunları biz mi bulup çıkarmalıydık diye.
Son olarak, bugün kararmaya başlayan zeytinlerin her iki çeşitinden de 8-10'ar kilo kadar topladık. Tek bir kurtlu zeytin yok. Müthiş keyif verici bir durum. Üzücü olan ise, Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürlüğünün entegre mücadele talimatları içinde kaolin kilinin esamesi okunmuyor. Neden diye düşünüyor insan.