|
yavruları dağıtılan bir ankara kedisinin yavrusunu da ben almıştım. iki gözü mavi, bembeyaz ve sağır bir dişiydi. inanılmaz bir iletişimiz vardı ve bunu göz teması yoluyla kurmuştuk. doğal hayattan kopuk olmasın ağaçlara tırmansın diye sitenin bahçesine çıkarıyordum. o dışarda çimlerde oynar, ağaca tırmanır bende pencereden onu izlerdim. oynamaya doyunca kapıya geliyordu, bende içeri alıyordum. iş dönüşümü pencerede beklerdi. bir kaç günlüğüne şehir dışına çıkmam gerekmişti. dışarı çıkardım, eve döndüm, hem valizimi hazırlıyor hem onu gözetliyordum. bir ara birilerinin onu sevdiğini gördüm. 5 dk sonra baktığımda ise yoktu. o kadar çok aradım ki, ilanlar verdim, diğer sitelerdeki insanlara bilgiler bıraktım ama nafile. asla bulamadım. onun kaybolmasının sebebi olarak suçluluk duygum ve dışarı alıştırmak konusunda pişmanlığım hiç geçmedi.
|