Geçen ay evde önce eksikler belirlendi. Büyük Shakespeare makinenin artık ekmeğini yediği fark edildi ve alternatifler üzerinde düşünülmeye başlandı. Kafaya uyan sörf tarzı makine sipariş edildi, iyi bir makine (çok iyi denirse nazar faktörü devreye girer mi?). Ve hummalı çalışmalar başladı. İğneler, floşlar, yanar dönerli ipler, misinalar kolkola girdi, uçları kırmızı oje ile mühürlenip süslendi. Böylece kolbastı oynayacak moda geldiler. Yaklaşık ikiyüz köstek hazır artık... "Hazır ol" komutuyla hepsi ip gibi sıraya geçti. 4-5 takımda bedene asker gibi dizildiler. Dün akşam iftardan sonra çay keyfi yapılırken kamışlar elden geçirildi ve mantar saplarda bozulmalar göze çarptı. Hemen bir kat vernik atılarak sağlamlaştırıldı. Her türlü şeyin yarı yolda bırakanından nefret eden bir yapı geliştirilmiş yıllarca ve kırılamıyor...
Şimdi gözler nette yayınlanan raporlarda ve kulaklar dostlardan gelecek boğaz ve avla ilgili telefonlarda...
Vücuttaki kanın bir farklı akmaya başladığı, hücre organellerinin bile bu heyecana ortak olduğu hissediliyor...
C.tesi balığa giderim beni kimse tutamaz
Sen beni tutamazsın kralı tutamaz
Bir uçup iniveririm sahile
İstanbul Boğazı beni tutamaz
Saygılar, Sevgiler,